Mabi’den dönerken her eşyamı iyi ki almışım yanıma. Zaten bir çantam ancak var. Rozetimi geri alınca ve babamla barışınca tekrar eve, odama döndüm. Burayı özleyeceğimi düşünmemiştim. Yatağımı özlemişim. Jechi’de yer yatağında yatıyorduk Mabi’yle. Kendi yatağım on kat iyi. Yattığımda her şey eskisi gibi rahattı ama Mabi yoktu yanımda. Mabi’yle sohbet ederek uyumak odamda yalnız başıma kalmaktan yüz kat iyi. Daha üç gün olmadı Mabi Gedhilfe’ye gideli, şimdiden dönsün istiyorum. Rozetimi aldığımı öğrenmesi gerekiyor, başkan yardımcısı olduğumu da ve mavi yıld- Oh... Ona Mavi Yıldız olayını anlatamam. Söylemeyeceğime söz verdim. Ben hayatımda hiçbir zaman paranoyak biri olmadım, ama kimseye de sonuna kadar güvendiğim olmamıştı Mabi’den önce. Mabi’ye hayatımı emanet edebilirim. Söyleyemeyecek olmak çok kötü ama beni anlayışla karşılacağına eminim örgüt olayını bir gün bir şekilde öğrendiğinde. Diğer şeyleri anlatan bir faks mı atsam? Gedhilfe’de nerede olduğunu bilmiyorum ki. Teşkilatı da böyle bir nedenle meşgul etmemeliyim. Üstelik Gedhilfe’nin bizden sır sakladığını öğrendim, Gedhilfe’ye benim hakkımda bilgi veren bir faks atma düşüncesi aşırı saçma. Buradan gitmeden önce Gedhilfe’den aldığım kupayı duvara atıp kırmıştım. Temizlememişler. Odama girilmesini sevmiyorum biliyorlar zaten. Şimdi işin yoksa temizle buraları. Odamı temizledim, güzelce duş aldım, eşyalarımı tek tek çıkarıp özlem giderdim. Üniformamı ütüleyip giydim, yeni rozetimi taktım ve kendimle gurur duyarak boy aynamın önünde yarım saatimi geçirdim. En sonunda da bana verilmiş olan “uçak” hakkındaki dosyayı çalışma masama açıp biraz okudum. Hakkındaki bir sürü hesaplamalar, hayal bile edemeyeceğim teknolojileri gördükçe bu çalışmanın ayık kafa ile yapılması gerektiğine karar verip dosyayı kapattım. Dolabıma gidip düzgünce katlanmış pantalonlarımın en altına ve en arka kısımlarına yerleştirdim dosyayı. Sonra da alt katta oturan babam ve anneme iyi geceler dileyip yattım. Uyumadan önce her zamanki gibi Ika'yı farklı şekillerde öldüreceğim düşünceler döndü kafamda. Sonunda yorgun düşüp uyuyakaldım.

Sabah kalktığımda kendimi tekrar Jechi’de sanıp “Mabi...” dedim. “Horoz ötmedi yine. Hadi kalk erkenden koşuya çık da kahvaltıya yetiş.” Gözlerimi araladığımda ne Jechi’deydim, ne yer yatağındaydım, ne de yanımda Mabi vardı. Bir anlık boşluk hissi ile durdum öylece. Yataktan kalkasım gelmedi. Şöyle 15 dakika yatakta durup hayatı sorguladıktan sonra kalktım ayağa. Her sabah yaptığım ritüellerim sonunda jilet gibi üniformamı da üstüme geçirip kelebek tarağımla saçlarımı arkaya taradım. Parfümümü sıkıp alt kata indim. Bizimkiler etrafta değildi. Bu yüzden mutfaktan bir elma alıp dışarı çıktım. Kapıdaki görevlilere selam verip bizim evden teşkilat binasına doğru yürümeye başladım. Bu yoldan az kalsın ağlayacak bir şekilde eve doğru ilerlemiştim en son. Dövülmüş, hapsedilmiş ve en dipteydim o zaman. Şimdi ise tam tersi bir durum vardı hayat çok garip. Param denkleşsin motorsiklet alacağım kendime. Şu yürümeler sona erecek. Yolda bitirdiğim elmanın kabuğunu çöpe attıktan sonra teşkilat binasına girdim. Giriştekilere selam verip kısa sohbetler yaptıktan sonra Ika’nın gelip gelmediğini soracağım. Onu bulduğumda da eğer Cumhurbaşkan’ının yanında değilse, yanında kim olursa olsun umrumda değil, bana yaptığı gibi kolumu omzuna atıp “Ika’m” hitabını kullanarak hal hatrını soracağım. Beni takip edip tehdit ettiği gün yaptığı gibi. Sonra da "Ah be güzelim." diyeceğim. "Bayadır görüşmedik. Sen hayırsızsın tabi arayıp sormazsın ama..." Sesimi alçaltıp kalınlaştıracağım burada. "Ben seni unutmadım hiç. Gel Ika'm. Gelecek planlarımızı konuşalım."

Girdiğin ortamda öncelikle Ika'yı sorup soruşturuyorsun ama biraz etrafa göz gezdirince Ika'nın da orada olduğunu görüyorsun. Hemen ona yanaşıyor, kolunu omzuna atıp kendisine sesleniyor ve tepkisini ölçüyorsun. Ika aniden gülümsüyor ve "Vay, vay, vay. Başkan yardımcım gelmiş, hoş gelmiş." diyor. Bir anda etrafındaki memurlar şaşkınlık içerisinde sana bakıyor ve içlerinden biri "Ne yardımcısı be kardo?" diyor. Ika ise "Tabii daha resmi olarak duyurulmadı, Ae Libjetütcha Djurat'ın yeni Başkan Yardımcısı ulen! Adam gibi durun karşısında." diyor ve kahkaha atıyor. Canayakın sözlerine karşılık olarak "Başkan yardımcım benim, size hayır diyebilir miyim Frum, Ser, Poshota, Tumi ve kıtamızın tüm güzel tanrıları aşkına. Nereye gidiyoruz, düşeyim önünüze." diyor ve binanın çıkışına doğru ilerliyor. Sen de onun arkasından geliyorsun ve kapıdan çıkıyorsun. Tam kapının önündeyken arkadan biri sana dokunuyor. Arkanı döndüğünde az önce başkan yardımcısı olduğunu öğrenen polis memuru olduğunu görüyorsun. "Abi seni öncelikle tebrik ederim, gerçekten senin gibi biri böyle bir işe layıktır eminim. Adımı bilmiyorsundur doğal olarak, Edrur ben. Babamı geçen sene kaybettik, annem de kayıplara karıştı. Sadece babaannem var ve ona da ben bakıyorum ama maaşımız yetmiyor, kadın da Qardakh kökenli olduğu için bu son olaylar sırasında emekli maaşı bağlanması konusunda baya sorun çıkardılar. Şimdi olaylar bitti ama sizinle iletişime geçeceğiz dediler, unuttular herhalde. Senden ricam böyle bir imkan varsa bir gün başkanımıza olayı izah etsen de bize bir geri dönüş yapmalarını sağlasan olur mu?" Sorusunu cevaplıyor ve Ika ile dışarı çıkıyorsun.

Ika merkezden iyice uzaklaştığınızda sana dönüyor ve "Ae'ciğim, sen hiç merak etme. Üstüne konuşulacak bir şey yok. Ben senin durumunu konuştum arkadaşlarla, rütbeni en yakın zamanda alacağız kardeşim. Var mı başka bir isteğin? Ha bunu istemiyor muydun yoksa? Ama bunlar öyle çat diye geri alınabilecek işlemler değil, malum bir sürü eleman tuttum seni kötülemek ve başkanı kararından döndürmek için. Şimdi bu adamlara paralarını ödemişim, geri mi isteyeyim? Hem yarın falan halledecekler işi. Ha nedir, bana iyi bir rüşvet sunarsın, iş değişir. Yine de takma kafana be Ae'm. Sunmasan da iki üç gün takıldın, daha Başpolis olmamışsın, Kıdemli olmamışsın, hatta Komiser bile olmamışsın amına koyayım, torpile bak yani. Ama işte ne yapacaksın? Torpili bu ülkede veren de alan da Chiepükütgo ailesidir."

Nasıl gülüyor bak. Bundan laf kaçar mı? Kaçmaz tabi ki. Hemen nasıl başkan yardımcım falan diyor. Evinde yastığı ısırarak ağlamadıysa benim adım Ae değil. Bu yanımızdakilere beni överken ben de göğsüne bir iki vurdum dostça. Öv lan! Öv tabi beni. Adam gibi durun karşısında dediğinde şaka niyetine güldüm ama dursunlar harbiden. Bu yüzden bir şey söylemedim. Düşeyim önünüze dedikten sonra yürüdü teşkilat binasının kapısına. Ben de elimi omzuna atmış aynı şekilde ilerliyordum ki biri elleşince durup döndüm. Ika ile konuşan polisti bu. Beni tebrik etti. “Sağolasın.” dedim. Hala yüzümde Ika’yla olan yalancı gülümseme vardı ama çocuk konuşmaya devam ettikçe o gülümseme ciddi ifademe dönüştü ister istemez. Edrur’muş adı. Büyük ihtimalle unutacağım ama neyse. Benim adınızı unutmamam için böyle Ika gibi piç olmanız gerekiyor. Çocuk babasını kaybettiğini söylediğinde “Başın sağolsun.” dedim ama annesinin kayıplara karışması garip geldi. Babaannesine bakıyormuş, maaşı yetmiyormuş. Nasıl yetmiyor lan? Emekli maaşı sorunları falan filan dedi Qardakh kökenliymiş babaannesi. Mallar da sizle iletişime geçeceğiz demişler, geçmemişler. Unuttular falan diyor. Tabi tabi, unutmuşlardır. Bu kadar saf olmayın be. “Edrur.” dedim ciddi bir ifadeyle. “Millet Partisi kazandığında böyle şeyler olmayacağını düşünmüyordun herhalde. Hayat toz pembe değil. Başkanı bu tarz şeylerle rahatsız etmeye gerek yok. Ben hükümet binasındakilerle konuşmaya çalışırım ama oturup üstlerden medet ummak, kadere boyun eğmek Djurat vatandaşına yakışmaz. Kalk ayağa ve haklarının arkasında dur, takip et. Hükümet binasında görüşeceğimizi umuyorum.” Çocuğun omzuna dostça vurduktan sonra Ika’ya döndüm. Bakalım yüzündeki gülümseme ne zaman yok olacak. Ben kendiminkini merdivenlere kadar sürdürebilmiştim.

O tabi kolpa bir piç olduğu için daha uzun süre dayandı. Sonra da başladı konuşmaya. Diyor ki merak etmeyecekmişim, arkadaşlarıyla birlikte rütbemi alacaklarmış. Bak bak nasıl kudurmuş köpek. Anlatıyor adam tutmuş da, hepsine para vermiş beni kötületiyormuş. Oğlum ben buraya elim kanlı geldim hiç fikrin yok ağzını yüzünü sikicem şimdi o olacak. Neyse sakin ol Ae, biliyordun zaten bu köpek köpürecek. Konuşmasının sonlarında torpile bak dediğinde dişlerimi felaket sıktım. Böyle bir şeyle itham edilmek bile midemi bulandırıyordu. “Sakin ol.” dedim ve koluna girdim herifin. Kol kola, benim eve doğru yürümeye başladık birlikte. Alelade bir şekilde Ika’nın belindeki telsizi alıp kapalılığını kontrol ettikten sonra benimkinin yanına taktım. “En son seninle ne konuşmuştuk hatırlıyor musun? Sen bana ters yapsan da; şerefsizlik, omurgasızlık, piçlik yapsan da ben sakin kalmıştım.” Sakin kalmak dediğim, kurşunu Ika’ya denk getirmek yerine burnunun dibinden sıyırmasını sağlamak. ”Neden? Çünkü ben böyle biriyim dostum. İleri görüşlüyüm. Bunu görüyorum.” Parmağımla önce kendimi, sonra onu gösterdim. “Özgür düşüncenin taraftarıyım her zaman. İnsanlar seçim yapmalı. Sen de yanlış seçeneği seçtin. Beni karşına aldın. Ancak en büyük hatayı, bana seçim şansı vermeyerek yaptın. Tüm yollarımı kapattın, istediğini yapmamı, üstelik bunu prensiplerimi çiğneyerek yapmamı istedin. Ama sorun yok. Herkes hata yapabilir hayatım.” Kelime o kadar iğrenç ki ironik konuşurken kullanırken bile rahatsızlık duyuyorum. “Bir insanı, özellikle benim gibi gururlu bir insanı öyle küçük duruma düşünürsen ne oluyor biliyor musun?” Gülümseyip kafamı salladım sağa sola. Sonra iyice yaklaştım buna. Sessizce konuşmaya devam ettim. Dedim ki, ”Takıntı. Her gece. Bambaşka bir fikirle. Ellerimde can vermeni düşünüyorum.” Geçtiğimiz sokağın kenarında, başka dar bir sokakla birleşiminde duran çöp tenekesini gösterdim. “Bir gün, Chiepükütgo ailesinin varisi Ika Chiepükütgo'nun vücut parçalarının torpille oldukları yerlere gelmiş kişilerin çöp tenekelerinden çıkması… Immhh, fazla güzel bir resim olmaz mıydı?”

“Ancak ben bundan çok daha büyük biriyim. Senin yapamadığını yapacağım, o zaman bulunduğum yeri hak ettiğimi anlayacaksın Ika’m. Torpille falan gelmedim çünkü buraya. Torpilden tiksinirim, senden de tiksiniyorum ama garip bir şekilde aklımdan çıkmıyorsun. Kendin yarattın bu durumu. Bu yüzden saygı da duyuyorum sana. Ah-” Çocuğa bakarken gözlerim boynunda atan damara takıldı. Koluna girmediğim elimi kaldırıp hafifçe dokundum şah damarına. “Isırıp koparabileceğime eminim. Böyle bir zamanda tüm paralarınla tampon yapsan engellemez. Altın odan bir işe yaramaz. Her şeyin gösterişten olmadığını anlarsın o zaman. İnsanların seni ciddiye alması için yaşaman gerek.”

“Gel şurdan dönelim.” Bizim evin olduğu sokağa saptırdım bunu. “Eve uğrayacağız. Seninle bir şey konuşmam gerekiyor.” Eve girdiğimizde bizimkiler yoktu etrafta, benden sonra çıkmışlardı belli ki. “Tek çocuk olduğum için seninle konuşacak ve ya kaçırılacak bir ablam yok. Evet, bunu da düşündüm. Ablanı kaçırsam yaptığınız pislikleri zaten sizin olan televizyon kanallarından duyurmanızı isterdim.” dedim Ika’ya mutfağa geçerken. Dolaptan viski çıkarıp, bardağa iki parmak kadar koydum. İçine buz ekledikten sonra Ika’ya da bir şarap şişesi çıkarıp uzattım. Bu mal şişeden içiyordu hayvan adam gibi çünkü. Sabah sabah ne içkisi tabi. “İç.” dedim. “İhtiyacın olacak.” Sonra da salona çekiştirdim bunu. Burada Mabi ile yemek yiyip televizyondan Jekot’un vurulmasını izlemiştik. Ayakta, karşısında durdum ve viskiyi sakin sakin yudumlarken baktım şöyle bir çocuğa. Djurat’lıya yakışır sarı saçları, aptalca bulduğum peri kirpikleri vardı. Kirpiklerine gıcık oluyordum ama o piç havasını destekliyorlardı. Üniforması da baya düzenli gözüküyordu. Benim aksime kendisinin ütülemediğine emindim. Ellerimi boynuna dolayıp ruhu vücudunu terk edene kadar boğma düşüncesi ile boğuştum bir kaç saniye. Ancak sonra elimdeki viski bardağını dikip boğazımı ve ağzımı yakmasına izin vererek bastırdım bu düşünceyi. Bardağı televizyonun önündeki sehpaya koyduktan sonra derin bir nefes alıp verdim. Tekrar Ika’nın karşısında dikilip üniformasındaki altın düğmeleri açmaya başladım.

“Ika. Bu anlattıklarımı neden yapmadım biliyor musun? Çünkü çok daha iyi bir fikrim vardı.” dedim.

“Ortaklık..”

Düğmelerini açtıktan sonra üniformasının ceketini çıkarttım çocuğun.

“İkimiz de doğrunun başka uçlarında olsak da aynı doğruda duruyoruz. Başarmak istiyoruz. Bu yüzden seni anlıyorum. Seni iplerinden kurtaracağım. Yanımda olacaksın. Salak salak işlerle uğraşmayacaksın. Djurat genci küçük düşünmez. Düşünmeyeceksin! Benimle savaşmayacak, yanımda olacaksın anladın mı beni? Teşkilat lideri seçimleri 2 hafta sonra. Kazanacaksın o seçimleri. Beni kötülemek için tuttuğun her adamı kendi propogandanı yaptırmak için geri çekeceksin. Burada anlaşacağız ve ben de seni cumhurbaşkanına önereceğim. Babandan kurtulacaksın, ailende tam kontrol kuracaksın. Sonra da ülkenin amaçları için çalışacaksın. Sen benim arkamı koruyacaksın, ben de senin arkanı koruyacağım.”

Tişörtünün yakasından tutup kendime çektim.

“Boş adam mısın sen?” dedim. “Mal mısın Ika? Benimle çalışmak verken ne diye beni geriye çekmeye çalışıyorsun? Aptal mısın? Eğer ben sana böyle takıldıysam savsak savsak işler yapmayacaksın! İlgimi hak edeceksin.”

Sonra da yakasındaki elimi yavaşça çenesine götürecek, kafasını kaçırmamasını sağlayarak dudaklarından öpeceğim. Anlaşmamızın bir göstergesi olarak.

---

Onu kendine yaklaştırıp dudaklarına yapıştığın anda seni sertçe geri itiyor ve dengeni kaybederek yere düşüyorsun. Sen yerdeyken üstüne çıkıyor ve seni iki kere sağ yanağından yumrukluyor. "Sen var ya, az orospu çocuğu değilsin ha." diyor. "Bana koyacağın şartlardan memnun olacağımı mı düşündün sikik?" Tekrar aynı yere yumruk atıyor. Sağ yanağın bir güzel şişecek gibi görünüyor. "Birlikte mi yükselelim? Seni sike sike ezeceğim oğlum. Ama senin gibi ibne değilim ben, mecazi olarak sikeceğim seni. Önce babanın yarışı kaybetmesini sağlayacağım, sonra da adına bir skandal çıkartacağım. Diyorsun ki teşkilat başkanı seçimini kazanacaksın. Ben o seçime girer miyim amcık? Benim işim gücüm var. Ben o seçime adamlarımdan birini bir güzel aday olarak sokarım, kazandırırım ve işime bakarım." Tekrar aynı yere yumruk atıyor. "Babandan önce sen varsın oğlum. Seni şimdi buracıkta öldüreceğim, sonra da suçu babanın üstüne atacağım." Ellerini boğazına götürüyor. "Baban tek kalacak ve kendi kendine bu skandaldan çıkmak için götünü yırtacak. Hem oğlunu kaybettiği için yas tutacak hem de elindeki mesleğini bırakmak zorunda kalacak. Libjetütcha ailesini bitireceğim oğlum!" Boğulduğunu hissedebiliyorsun. Sol elini kullanabilir durumdasın ama Ika'ya doğrultabilecek kadar döndüremiyorsun. Bacakların ise tamamen serbest.

Ika beni geri ittirdiği gibi yere düştüm. Bu da üstüme çıktı. Lan dur manyak herif. Hemen kucağıma çıkıyor görüyor musun? Tam diyecektim abartma diye yüzüme yumruğu yiyince dünyam şaştı. Bana az orospu çocuğu değilmişsin diyerek Bir yumruk daha geçirdi. Ya salak herif! Sana şart mart koyan yok gerizekalı. Bu çocuk tam salak ha. Yumruğundan dolayı dişlerim yanağımın iç kısmını kesti sanırm ağzıma garip bir kan tadı geldi. Yutkundum. Birlikte yükselelim lafıma takılmış. Yok beni ezecekmiş de, babam yarışı kaybedecekmiş, sonra beni olduğum yerden indirecekmiş. Ika, yavrum sen tam olarak anlamadın galiba, ben buraya geldiğimizden beri sana seni öldürmek istediğimi anlatıyorum değil mi? Ancak şöyle de bir durum var ki beni asıl rahatsız eden şey bu; Ika bana aynısını yaptığında ben de ona aynı bu şekilde atarlanmıştım. Bu herifle fazla benziyoruz ve bu beni çok rahatsız ediyor. Seçime girmem, şirket yönetiyorum kukla olarak tutarım diyene kadar çok sinirlenmemiştim aslında. Ancak bu dediği şey şalteri attırdı. İşin ne lan senin? Kimin için çalışıyorsun sen? Baban için değil mi? Salak herif kukla asıl sensin! Tekrar aynı yere yumruk atınca aşırı acıdığı için inledim acıyla. Ika da beni burada öldüreceğini, sonra da babamın beni öldürdüğünü söyleyeceğini söylüyor, ellerini boğazıma doluyordu. Kollarımı çekiştirdim kendimi savunmak için ama sokuk bacakları ile üstlerine bastırıyordu.

Bu sırada da diyordu ki, babam üstüne atılan suçlamalar ile boğuşup bir de yasımı tutarken yıllarca uğraştığı mesleğini bırakmak zorunda kalacakmış. Ailemizi bitireceğini bağırırken Ika’nın neden böyle bir şey yaptığını düşünemezdim bile. Yani, normalde olsa bir mantığını arardım ancak şuan canıma kast ediyordu ve en derindeki yaşam içgüdüm bedenimi ele geçirdi. Üstelik, günlerce adamı öldürme hayalleri kurmuşum. Polis akademisinde belli başlı eğitimler görmüştük ve şuanki durumumuz onlardan biriydi. Dizlerimi büküp sol ayağımı Ika’nın ayağının yanına getirdim. Sonra da ayaklarımı iyice yere bastırıp belimi yerden sağa doğru kaldıracak, Ika’yı sağa devireceğim. Bu durumda hem boğulmaktan kurtulacak, hem de ellerimi kurtarmış olacağım. Hemen sonrasında da vakit kaybetmeden üstüne çıkıp yarın yokmuş gibi yumruklamaya başlayacağım yüzünü. Yumruklarken de “Sen-kim-sin-u-lan-am-cık!” şeklinde hece hece, tarzanca konuşacağım. Neden sıkıp kurtulmuyorum? Çünkü içimdeki nefreti atmam lazım değerli arkadaşlarım. Ben bu adamın kafasına tek kurşun atarsam geceleri düzgün uyuyamam.

Ya dövüşmemiz lazım, o bana vuracak ben ona vuracağım.

Ya sevişmemiz lazım, o bana vuracak ben ona vuracağım.

Başka yolu yok yani.

Ika'nın üstüne çıkmayı başarıyor ve bu sefer de sen onu yumruk manyağı yapıyorsun. Kendisini yüzünde bulunan tüm organlardan kan akana kadar dövüyor ve sonunda tüm üstünlük sana ait oluyor. Ika elleriyle birkaç kez seni durdurmaya çalışıyor ama yediği ağır darbeler sonucu bunu yapamıyor. Bir anlık dalgınlığınla bir ayağını kurtarıyor ve bacaklarının arasına geçirip diziyle testislerine ağır bir darbe indiriyor. Tüm vücudunun kilitlendiğini hissediyor ve yere yığılıyorsun. Ika'nın üstüne yığıldığın için kalkmakta bir süre zorlanıyor ama eninde sonunda seni itiyor ve ayağa kalkıyor. Ayağa kalktığı anda tekrar dizlerinin üstüne düşüyor ve senin yüzüne kan öksürüyor. O tekrar yavaşça ayağa kalkmaya çalışırken sen acı içinde onu izliyorsun. Yüzündeki kanı eliyle temizleyip tekrar üstüne çıkıyor ve elindeki kanı senin yüzüne sürüyor. "Siğicem oğğum seği!" Dediklerini zar zor da olsa anlayabiliyorsun. Seni sırtüstü yatırıp tekrar ellerini boğazına dayıyor. "Ölğüğeceğim lağ seği!" diyor ve hemen ardından kapı çalıyor. Kapının ardından bir kadının sesini duyuyorsun. "Pardon, her şey yolunda mı acaba? Yan tarafta oturuyorum. Evinizden garip sesler geldiğini duydum." Ika önce sana, sonra kapıya bakıyor ve hızla ayağa kalkıyor. Hala ulaşabileceğin bir mesafede. Kapıya gitmeye çalışacak gibi görünüyor.

ANansKi! Bacağımın arasına yediğim darbe ile kaybettiğim benliğim beynime geri döndü. Ben bu herifin ağzını yüzünü yumruklamış, kan revan içinde bırakmışım. Tabi malafata yediğim darbe ile karnıma doğru bastıran o korkunç acıyı hissedince devam edemedim ve çocuğun üstüne kapaklandım. Gözlerimi kapatmamalıyım! Kapatırsam acıyı daha çok hissederim. Yüzüm zaten deli gibi acıyor. Beynim acıyla inliyor. “Orspuçcu…” diye tıslıyorum dişlerimin arasından. Şeref yoksunu yılan. Ika’nın beni üstünden yana ittirmesiyle hamle yapmak istedim ama vücudum kitlenmiş gibiydi. Yutkundum ne yaptığını izlerken. Hafif metal tadı hissediyordum dudaklarımda. Kan mıydı bu? Yoksa acının tadı mıydı? Ika ayağa kalktı ilk. Gözlerimle takip ettim onu. Şuan vur ya da kaç içgüdüsünü dürtüyordu bende ama vücudum ölmeyeceğine inanmış gibi izin vermiyordu tüm gücümle savaşmama. Hadi Ae, sen kazanansın. Kalk, hareket et! O kadar acıyor ki ellerimi kasıklarıma koymuş bir şekilde yatıyorum sadece. Ika piçi ise ayağa kalktı ama duramadı ayakta. Tekrar dizlerinin üstüne düştüğü gibi ağzından kan püskürttü yüzüme. İğrenmedim. Gurur duydum hatta. Geldi yine üstüme çıktı. Eliyle sildiği kanı, yüzüme sürdü ve beni sikeceğini söyledi? Kral bu aşırı erotik geldi bana ama neyse. Ika’nın belli ki kendisine de itiraf edemediği sorunları var. Çözeriz. Burada her şeyi çözeriz merak etme. İkimiz de birbirimizi öldürmek istiyoruz ne de olsa. Yine boğazıma sarılınca bu sefer kasıklarımdan çektim ellerimi ve bunun kollarını tuttum uzaklaştırmak için. Dişlerimi sıkıyordum hala ve yüzüm deli gibi acıyordu daha demin yumruklandığım için. Ika da harbi olayı fazlasıyla erotikleştirmiş, benim kanımın üstüne kendisininkini sürmüştü. Bu karışım yanağımdan ağzıma doğru akıyordu. Ne dediği anlaşılmaz bir şekilde bir şeyler geveledi yine. Öldüreceğini söylüyordu sanırım. “Mağl orspçcu!” dedim karşılık olarak ben de. Bundan önce kurşun kullanıcısı olduğumu görmüştü, onu vurmadığımı da. Şuanda da istersem vücudunu deşeceğimi de biliyordu. Neden yapmadığımı harbi düşünmüyordu sanırım. Mal mısın diye sormuştum ya. Mal olduğuna emindim artık. Ancak dediğim gibi, bu pezevenk buradan gidemez. Çok tehlikeli bir herif ülke için. Öldürmek de istemiyorum. Ne yapsam diye düşünemem de çünkü boğuyor- derken kapı çaldı.

İkimiz de durduk.

Kapıya baktım ilk, sonra da Ika’ya baktım onun tam tersi bir şekilde. Herif bıraktı boğazımı ve ayağa kalktı. Tabi kimsenin kendisinini beni öldürmeye çalıştığını şekilde görmesini istemez. Ben de ayağa kalktım derin derin nefes alarak. Bu sırada da eğer o kapıyı açarsa hiçbir şey olmayacağını düşünüyordum. Ika ile son görüştüğümüzde babasının olayında nasıl konuştuğunu hatırlıyorum. Oraya gidip kadına “Ehe, biz arkadaşımla arkadaşça bir şakalaşmanın içindeydik.” diyecek ama ağzı yamuk olduğu için bunu baya bok gibi söyleyecek. Fakat böyle bir şey olursa siktirip gidebilir. Çünkü millet burada olduğunu bildiği için ona herhangi bir yaptırımda bulunamam. Üstelik daha demin bana buradan çıktığında ne yapacağını söyledikten sonra olmaz. Elimin içi ile yüzümü acıta acıta ağzıma dökülen kanları sıyırdım hızla ve diğer elimle yerden güç alarak ayağa kalktım. Artık vücudumun yarattığı o felç durumu geçtiği için hareket edebiliyordum ama işemem gerektiğini düşünüyordum. Umarım bozulmamıştır takım taklavat. Ika’nın arkasından atladığım gibi kanlı elimle ağzını, parmaklarımla da burnunu kapatacağım nefes alamaması için. Diğer kolumu da boğazına sarıp sıkacağım. İyice çocuğu kendime çekip göğsüme bastıracak. Bayılana kadar böyle tutacağım. Elimi de sesini iyice kısmak için bastırdıkça bastıracağım ağzına. Vuracaktır bana. Onlara da dayanacağım.

“Efet!” diyeceğim kapıya doğru ağzımdan düzgün çıkmayan kelimelerle. Ika’yı zapt etmeye çalıştığımı belli etmemeye çalışarak. “Chiyom Arkich, Khıtayı khurtaran adam izliyoğdum. Telefizyohnun sesi fasla açıkhmış. Ösür dilerim.”

"Anladım. İyi günler." diyen kadının kapıdan uzaklaştığını belli eden ayak seslerini duyabiliyorsun. O sırada Ika'yı bayıltmak için var gücünle ağzını, burnunu ve boynunu sıkıyorsun. Bir süre sonra afallamaya başladığını fark ediyorsun ve kendisini bıraktığın gibi yere düşüyor. Yere sertçe düşüp kafasını vuruyor. Bir süre yanında duruyorsun ve tepki verip vermeyeceğini kontrol ediyorsun ama tamamen bayılmış gibi görünüyor. O sırada etrafını kolaçan ediyor ve kapının yakınlarında kimse var mı anlamaya çalışıyorsun. O sırada arkanda olan Ika bir anda sana çelme takıyor ve seni yere düşürüyor. Numara yaptığını anladığın Ika seni ayağa kaldırıyor ve üç kere yumruk atıp afallattıktan sonra duvara yapıştırıyor ve senin ona yaptıklarının aynısını, ağzını, burnunu ve boynunu sıkmaya başlıyor. "Biğtin sğen!" diye bağırıyor. Bir anda tekrardan kapı çalıyor ve bu sefer daha sert çaldığına eminsin. Dışarıdan bir erkeğin "Açın kapıyı kardeşim!" diye bağırdığını duyuyorsun. Ika ise seni boğazlamaya devam ediyor.

Tam o anda kapı kırılıyor ve içeri iki polis memuru giriyor. Ika daha olayı idrak edemeden etrafını sarıyorlar ve senden uzaklaştırıyorlar. İki polis Ika'ya kelepçe takarken arkalarından birkaç tane daha polis memuru geliyor ve senin durumunu kontrol ediyorlar. Polislerin senin için bir sedye istediğini duyabiliyorsun. Duyduğun son şey de bu oluyor, malum o kadar hasar aldıktan ve neredeyse boğulduktan sonra bayılıyorsun. Gözlerini tekrar açtığında kendini hastanede buluyorsun. İlk olarak yanında duran hemşireyi görüyorsun ve hemşire de uyandığını fark edince sana selam veriyor, durumu açıklaması için bir memuru çağıracağını söylüyor. İçeriye gri paltolu, kirli sakallı, esmer bir adam giriyor. Seni şapkasıyla selamladıktan sonra yanına oturuyor ve "Başkanım, biraz formalite icabı olacak ama başınıza ne geldiğinin kısa bir raporunu sizden almam gerekiyor." diyor.

22-23üne kadar yazamayacağım

Eve dönünce temizlik memizlik derken haftasonuna uzayabilir hatta.