Kendini, cumartesi geceleri yayınlanan ucuz bir aksiyon polisiye filminde gibi hissediyordu. Ucuz ama izlemesi eğlenceli klişelerle dolu bir film. İçinde her şey vardı. Gizemli bir suç, araştırma yapıp esrar perdesini yavaş yavaş aralayan polisler, aksiyon dolu bir polis kovalamacası ve tüm olayın çözüleceği tansiyonun tavan yaptığı bir depo. Kaza yapmaktan kıl payı kurtulduktan sonra tüm ekip deponun önünde görev dağılımı yapmıştı. Bekwo ile birlikte alt katı taramak ve kontrol altına almakla sorumluydular. Nedense içinde bunun pek kolay olmayacağına dair bir his vardı. Bekwo ile yavaş yavaş ilerlerken görüş açılarına biri girmişti. Fötr şapkasıyla yelek giyen genç görünümlü biriydi. Abu durması için adamı ihtar edecekti ki adam onları görür görmez topuklamaya başladı. İç güdüsel olarak adamın peşinden koşarak tepki verdiler bu duruma. Kaçan kovalanır sonuçta. İlk davası pek heyecan dolu geçiyordu Abu'nun. Yıllarca babasından ve akademiden öğrendiği her şeyi kullanmaya gayret göstermişti. Her zaman her durumdan şüphe et, aklına ne gelirse sor, yaratıcı ol. Babasından aldığı tavsiyelerden bir kaçıydı sadece. Şimdiyse muhtemelen işin kas gücüne dayalı kısmına gelmişti. Abu pek şiddet yanlısı bir insan değildi. Lakin bu onun zayıf biri olduğu anlamına da gelmiyordu. Aksine gayet güçlü kuvvetli bir kadındı. Babasının etkili antrenman ve güç geliştirme seanslarına borçluydu. İşlerin o raddeye gelmesini istemiyordu. Suçluların tatlı tatlı teslim olmasını gerçekten tüm kalbiyle isteyen küçük bir ponçik gibi hissediyordu. Tabi bunun olma ihtimalinin çok ama çok düşük olduğunu biliyordu. Bir kaç dakika sonra bir kavgaya karışacak olmak hemde bir dava sırasında, biraz heyecan ve biraz tedirginliği beraberinde getirsede aldığı psikolojik eğitimler sayesinde odağını korumayı başarabiliyordu.

Kısa süreli bir kovalamacanın ardından bir yol ayrımına gelmişlerdi. Üç farklı koridor, üç farklı yol ve hiç kimsenin olmadığı bir yol ayrımıydı burası. İç güdüleri sağ taraftan gitmesi için zangır zangır bağırıyordu adeta. Normalde hızını kesmeyip momentumunu koruyarak sağ taraftaki koridora dalardı ancak bu sefer pek öyle olmamıştı. Bekwo kısık bir sesle ona seslenince dikkati tamamiyle ona odaklanmıştı. Olması gereken aslında ayrılıp daha çok alanı taramaktı ama Abu, Bekwo'yu tek başına göndermek istemiyordu. Yeni bir kızdı, yeni mezundu bu şehirde yapayalnızdı. Daha hayatına yeni başlamışken başına bir şey gelmesini istemiyordu. Aslında böyle düşünmemesi gerekiyordu, sonuçta Bekwo da tıpkı Abu gibi aynı testleri geçip mezun olmuştu ve bu işe uygundu. Kendini pek ala savunabiliyor olmalıydı. Fakat kıza bakınca bunları düşünüp rahatlayamıyordu. Derin bir nefes aldı. İçinde bulunduğu duruma göre düşünüp mantıklı bir karar vermesi gerekiyordu. Gözüyle tekrar sağ koridoru kestikten sonra bir karar verebildi. İçi kesinlikle rahat değildi ama görevin bekası için yapması gerekeni yapmak durumundaydı. "Dediğin muhtemelen doğru ancak ayrılmamız şu an için en iyisi, daha çok alanı kapatıp kaçanı ve onun muhtemel suç ortaklarını yakalamamız gerekiyor. Ben sağ taraftan gideceğim, sende düz git. Üç koridordan ikisini kapatmış oluruz biraz da şansın yardımıyla tekrar adamın ensesinde oluruz."Daha sonra kıza biraz yaklaştı, gözlerinin içine baka baka konuşmasına devam etti. "Dikkatli olmanı istiyorum Bekwo. Daha ilk görevden başına bir şey gelmesini istemiyorum. Eğer başın belaya girerse yada başa çıkamayacağın bir şeyle karşılaşırsan hemen yardım çağır tamam mı?" dedi ve sağ koridora girip koşmaya başladı.