Uzak bir diyarda, uzun zaman önce, güzelliği ve refahıyla tanınan gelişmiş bir krallık vardı. Krallığın insanları, topraklarının sağladığı bol kaynakların ve barışçıl yaşam tarzının tadını çıkararak uyum içinde yaşarlardı. Ancak bir gün insanlar varoluştan düşmeye başladığında tüm bunlar değişti. İlk başta sadece bir avuç insandı, ancak kısa sürede doğa olayı yaygınlaştı. İnsanlar bunun neden olduğunu veya nasıl durdurulacağını bilmediklerinden dehşete kapıldı. Kral ve danışmanları bir çözüm bulmaya çalıştılar ama çaresizdiler. İnsanlar ne yaparlarsa yapsınlar düşmeye devam ettiler. Giderek daha fazla insan ortadan kayboldukça, krallık boyunca panik ve korku yayıldı. Kalan insanlar, cevapları alacağını umarak krallığın bilge kadınına döndüler. Bilge kadın onlara, düşmenin onların açgözlülük ve bencilliklerinin bir cezası olduğunu söyledi. Arazinin, ihtiyaç duyduğundan fazlasını alan ve doğal dünyaya saygı duymayan insanlara kızdığını söyledi. Bilge kadın, halka yollarını değiştirmelerini ve toprakla uyum içinde yaşamaya başlamalarını tavsiye etti. Bunu yaparlarsa düşüşün duracağını ve sevdiklerinin geri döneceğini söyledi. Halk, bilge kadının sözlerini dinledi ve yollarını değiştirmeye başladı. Daha sade yaşamaya ve toprağa saygı duymaya başladılar. Ve elbette, düşüş yavaş yavaş sona erdi. Zamanla krallık eski güzelliğine ve refahına geri döndü. İnsanlar bir kez daha toprakla uyum içinde yaşadılar ve öğrendikleri dersleri asla unutmadılar. Düşmenin bir daha asla yaşanmamasını sağlayarak, doğal dünyaya saygılı bir şekilde yaşamaya devam ettiler.

Yıllar geçtikçe, krallığın insanları yeni yaşam tarzlarına alıştı. Toprakla uyum içinde yaşamaya devam ettiler ve krallık gelişti. Ancak bir gün yeni bir tehdit ortaya çıktı. Ülkenin refahını kıskanan komşu bir krallık onlara savaş ilan etti. Krallık halkı şok oldu ve korktu. Daha önce savaşı hiç görmemişlerdi ve kendilerini nasıl savunacaklarını bilmiyorlardı. Ama artık çok yaşlanmış olan bilge kadın onlara endişelenmemelerini söyledi. Toprakla olan bağlantılarını kendi lehlerine kullanabileceklerini söyledi. Onlara doğal dünyanın gücünden nasıl yararlanacaklarını ve onu düşmanlarıyla savaşmak için nasıl kullanacaklarını öğretti. Krallık halkı bilge kadını dinledi ve onun talimatlarını yerine getirdi. Düşmanlarını yenmek için toprağın gücünü kullanarak cesurca savaştılar. Sonunda galip geldiler ve komşu krallık geri çekilmek zorunda kaldı. Krallık halkı zaferlerini kutladı ama aynı zamanda tetikte olmaları gerektiğini de biliyorlardı. Gelecekte başka düşmanların gelebileceğini biliyorlardı ve topraklarını savunmaya hazır olmaları gerekiyordu. Ama yalnız değildiler. Halkın davranış değişikliğine minnettar olan ülke, onların müttefiki olmuştu. Ve insanlar toprağa saygı duymaya ve onunla uyum içinde yaşamaya devam ettikleri sürece, her zaman korunacaklarını biliyorlardı.