Küt, küt, küt, küt...

Konserin başlamasına dakikalar kalmıştı. Birazdan Molchut Serthad sahneye çıkacaktı. Yıllardır hayranlık duyduğu bu yakışıklı adamı hayatında ilk kez canlı olarak görecekti Livei. Onun o tapılası bakışlarını, hipnotize edici dans figürlerini, meleksi sesini canlı canlı izleyecekti. Bunları düşündükçe heyecandan düşüp bayılacakmış gibi hissediyordu kendisini.

Şu anda Djurat Cumhuriyeti sınırlarındaydı. Molchut Serthad'ı izlemek uğruna ülke değiştirmişti. Buraya gelebilmek için o kadar çok zahmete göğüs germişti ki... Önce uzun uğraşlar sonucu annesiyle babasını ikna etmişti, sonra karakoldan 3 günlük izin belgesi çıkartmıştı ve otobüs ayarlamıştı. Konser çok popüler olduğundan olsa gerek pek çok Gedhilfeli vatandaş bu konsere gitmek için otobüs biletlerini peynir ekmek yer gibi tüketmişti. Livei kendine yer bulabildiği için mutluydu. Annesi ile babası ise daha önce Dusha'ya gittiğinde yaşadıkları yüzünden genç kızın başka bir ülkeye gitmesine karşıydılar. Genç kız da gurur duymuyordu Dusha'da yaşananlardan ötürü ancak aynı hataları tekrarlayacağı anlamına gelmiyordu bu. Bu sefer ailesinin güvenini boşa çıkartmamak adına olaysız bir şekilde gidip gelecekti. Bu konserin onun için hayati bir değeri vardı. Molchut Serthad onun hayatının idolü, biriciği, sevgilisi, ergenliğinde odasına boy boy posterlerini astığı beyaz atlı prensiydi. Çocukluk arkadaşı Dusha ile köyde inekleri sağarken onun şarkılarını bağıra bağıra söylerler ve tüm komşuları rahatsız ederlerdi. Livei'nin en büyük hayali onu bir kez olsun canlı görmekti. Daha önce hiçbir konserine gitme şansını yakalayamamıştı. Bu sefer başarılı olmakta kararlıydı.

Oldukça uzun süren otobüs yolculuğu boyunca radyoda onun şarkıları çalınmış ve tüm konser yolcuları hep bir ağızdan eşlik etmişlerdi. Tüm yolculuk boyunca o kadar heyecanlıydı ki gözüne uyku girmemişti. İçi kıpır kıpır ediyor, ne zaman gözü dalacak olsa kalbinin küt küt atışları ile kendine gelip uyanıyordu. Konser alanı kocamandı. Devasa ses sistemleri kurulmuş ve oldukça yüksek bir platform hazırlanmıştı. Her şey Molchut Serthad'ı daha iyi görebilmeleri içindi. Livei yüzünde şapşal bir gülümseme ile sağı solu izliyor ve eşya satan dükkanların ürünlerini inceliyordu. Son birkaç maaşını özenle biriktirmişti. Sırasıyla Molchut Serthad'ın tişörtünü, stickerlarını, imzası olan anahtarlığı ve konser alanında yakmak için ışıklı çubuklarından aldı. Tüm bunlar çok saçma ve ergence hareketlerdi ancak genç kız yapamadığı ve içinde kalan hiçbir pişmanlık olmadan onuruyla ergenleşecekti bu gece.

Molchut Serthad'dan önce sahneye Bub Lüi Leo A’am Külübdü grubu çıkmıştı. Livei onların şarkılarını daha önce dinlememişti ancak Djuratlı olmalarına rağmen çok tanıdık olduğu Gedhilfe ezgileri ile şarkı söylemeleri hoşuna gitmişti. Bir süre sonra farkına bile varamadan elindeki ışıklı çubuğu sağa sola sallayarak şarkılarına eşlik etmeye başlamıştı. Grup sahneden indikten sonra ortamda büyük bir gürültü kopmuştu. Her yaştan ve cinsiyetten çeşitli çığlıklar sahneyi kaplamıştı. İşte geliyordu. Molchut Serthad az sonra karşılarında olacaktı. Elindeki Gengzjots birasından bir yudum aldı. Bugün delice sarhoş olma ve çığlık atma günüydü.

"JÆKT ÆP, fru jækt bold lim bæb sengz bæb
Jækt, sengz cho grinog teiv
Cho hei plævd, jond fru ri fri stub
Bowo bænch sengz cho ahwuromd"

Livei gözlerinin dolduğunu hissediyordu. Bu onun için büyülü ve hayatı boyunca asla unutamayacağı bir andı. Bunca yıl sonra onu canlı izlemek... Ah, ne muazzam bir duyguydu bu böyle. O kadar duygu doluydu ki poposunun gıcıklandığını hissediyordu. Bir dakika... Poposu mu gıcıklanıyordu?

Poposunda aşağı yukarı hareket eden bir şeyler hissettiğine emindi. İrkilerek arkasını döndü. Sarhoş olduğunu tahmin ettiği uzun boylu ve sarışın bir adam ona iyice yanaşmış, sapıkça bir soluk alış verişiyle genç kızın poposunu yokluyordu. Livei resmen tacize uğruyordu! Hayatında ilk kez tanımadığı birisi tarafından elleniyordu! Livei hışımla adamın elini tutup olanca gücüyle sıkmaya başladı. "O elini çekecek misin yoksa ben mi çektireyim sana!" Yan tarafındaki kadınların "Sapık var!" diye çığlık atmaya başladıklarını duyuyordu. Adamın elini sıktıktan sonra testislerine doğru olanca gücüyle tekme savurdu genç kız. Sapık adam acıyla yere kapaklanırken onun yanındaki arkadaşı Livei'ye "Orospu!" diyerek yumruk atmaya çalıştı ancak öylesine sarhoştu ki yumruğu havada yok oldu. Livei onun da çenesine kafa attıktan ve elindeki ışıklı çubuğu kafasında kırdıktan sonra sendeleyerek geriye çekildi. Kendisi de epey sarhoştu. Etrafta büyük bir kalabalık ve kaos çıktığını görebiliyordu. "Güvenlik! Güvenlik!" diye bağırarak kaçışanlar olduğunu fark etmişti. Molchut Serthad da bir aksilik olduğunu fark etmiş olacak ki konsere beş dakika ara verdiğini söyleyerek sahneden ayrılmıştı. Livei ona yaklaşan insanlar olduğunu fark ediyordu ancak fena halde midesi bulanıyordu. Birayı fazla mı kaçırmıştı acaba? Galiba kusacaktı.

Etrafta kulağına uğultu halinde gelen bir gürültü mevcuttu. Herkes hep bir ağızdan bir şeyler konuşuyordu ve konuşulanların da kendisi ile ilgili olduğunu sezebiliyordu Livei. Adamları yere serdikten sonra bütün dünyası fır dönmeye başlamıştı etrafında. Kendisine doğru yaklaşan uzun boylu figürü seçebiliyordu ancak ağzını açıp bir şey söyleyebilecek durumda değildi. Midesinden yukarı tırmanışa geçen birtakım maddeler olduğuna emindi ve genç kızın vücudunu terk ederek dışarı çıkmaya can atıyor gibi bir halleri vardı. Figür Livei'ye yaklaştıkça Livei'nin midesindeki hareketlilik de gürültüsüne dayanılmaz bir partiye dönüşüyordu. Karşısındaki adamın ona seslendiğinden emindi. "Bana bir şeyler oluyor" demek için ağzını açtığı anda midesindeki parti de sona ermiş ve davetsiz misafirler bir bir dışarı çıkmışlardı.

Bu sahneye tanık olup tiksinerek sağa sola kaçışan insanlar olduğunu fark etti. Kimisinin midesi bulanmıştı ve onlar da kusmuşlardı. Herkes alanı boşaltıyor ve uzaklaşıyordu. Midesinin boşalması genç kızı epeyce rahatlatmıştı. Başının dönmesi geçmişti. Hala sarhoşluğun etkisiyle kendisine hakim olamıyor gibi hissetse de neler yaptığını içten içe fark edebiliyordu. Güvenlik görevlisinin üzerine kusmuştu! Hem de bu yakışıklı güvenlik görevlisinin! Rezillik. Genç kızın bütün ömrü rezillik çıkartmakla geçmişti zaten. Yaptığı şeyden dolayı büyük bir utanç duyuyordu ve yanaklarının kızarmasına engel olamıyordu ancak iş işten geçmişti artık. "Ay ahahaha kustum ya." Söylediklerini kontrol edemiyordu ve konuşurken ağzı gözü yamuluyordu. "Pardon ehe." Aptal bir sırıtışla güvenlik görevlisine baktı. Adam muhtemelen şu an içinden ona, hayata ve tüm kainata küfürler ediyordu.

Tanımadığınız bir yabancının üzerinize kustuğunu hayal edin. Pek hoş bir durum olmasa gerek. "Ya çok utandım şimdi ne aptalım of." Elleriyle yüzünü kapatıp utanmış bir çocuk gibi davranmaya başladı. Alkol bir insanı daha ne kadar maymunlaştırabilirdi ki? Livei bu utanç verici duruma daha fazla dayanamayacağına kanaat getirerek tiksinmiş bir ifadeyle üzerine bakan görevlinin koluna girdi. Adamın gömleğinden pantolonuna kadar her yeri kusmuk içerisindeydi. Koluna girdiği adamı çekiştire çekiştire tuvalet simgesinin olduğu yere doğru götürmeye başladı. "Frum ve Ser üzerine yemin olsun ki isteyerek olmadı. Özür dilerim cidden." Bunları yüksek bir sesle söyledikten sonra kendi kendine mırıldanmaya başladı. "Çok da yakışıklıymışsın he. Üstünü temizlerken seni biraz ellesem ne tepki verirsin acaba ahahaha. Benim az önce verdiğim tepki gibi olmasın da!" Tüm bunları içinden söylediğini düşünüyordu ve alkolün etkisi ile ortaya çıkan sapkın düşüncelerini dizginleyebildiği için kıs kıs gülüyordu. "Ellediler beni ya. Popomu elledi herif. İnanabiliyor musun? Ama ne dövdüm onları he! Pat pat. Beni elleyen kısır kalmıştır kesin. Daha da kimseyi elleyemez. Puşt!"

Erkekler ve kızlar tuvaletinin önünde kararsız kaldıktan sonra adamı adeta ittirerek kızlar tuvaletine soktu. Önce buz gibi soğuk suyu yüzüne çarparak alkolün etkisinden biraz olsun kurtulmaya çalıştı. Sonra çantasından peçete çıkararak onu musluk suyuyla ıslattı ve adamın üzerindeki kusmuğun kabasını temizlemeye başladı. Daha ayrıntılı temizleyebilmesi için adamın gömleğini çıkartması ve genç kıza vermesi gerekiyordu. "Sorun değilse gömleğini suya tutabilirim. Hava sıcak zaten kurursun. Pantolununa ne yapabiliriz bilmiyorum." Dedikten sonra adamı baştan aşağı süzmeye başladı. "Djuratlı mısın? Molchut Serthad'ı sevdiğin için mi geldin yoksa sana mı atadılar buranın güvenliğini?" Kendi kendine mırıldanmaya devam etti. "Molchut Serthad benim ülkemde konser verse güvenlik olarak atanmak için her şeyimi verirdim be. Mükemmel bir his olmalı."

Görevli yaka kartını çıkarırken ismi gözüne çarpmıştı. Bok. Demek ismi Bok'tu. İsminin ne anlama geldiğini merak etmişti Livei. Gömleğinin düğmelerini açarken farkına bile varmadan gözlerini ona kilitlemişti. Uzun siyah saçları, soluk beyaz cildi ile muhteşem bir kontrast oluşturuyordu. Koyu yeşil, hafif baygın bakan gözleri ona oldukça gizemli ve çekici bir hava katıyordu. Saçlarının bir kısmını süsleyen minik örgüler oldukça tatlı görünüyordu. Yüzünün sol tarafını kaplayan ne anlam ifade ettiğini bilmediği bir dövmesi mevcuttu. Aynı zamanda sol kaşının üstünde ve altında ne olduğunu bilmediği ve daha önce hiç görmediği mücevherler mevcuttu. Livei'nin sürekli muhatap olduğu kızıl saçlı, kaba ve duyarsız Gedhilfe erkeklerine kıyasla çok naif ve masum bir duruşu vardı. Kendisinden farklı olan her şey genç kıza çekici geliyordu. Köyde de en yakın arkadaşları hep Dushalılardı. Bundan sebep olsa gerek bu genç adam ilk görüşte oldukça ilgisini çekmişti. Dış görünüşündeki serbestlik bir "cumhuriyet" içerisinde büyüdüğü için miydi acaba? Gedhilfe Krallığı'nda kurallar daha katıydı ve polislerin dış görünüşleri belli bir düzende olmak zorundaydı. Özgürlüğün daha fazla olması fikri Livei'nin kulağına hoş bir melodi gibi geliyordu.

Kendisine uzatılan gömleği alırken aklına daha önce hiçbir erkeği üstsüz görmediği ve şu anda hiç tanımadığı bir erkekle kızlar tuvaletinde baş başa olduğu gerçeği geldi. Alkolün etkisinden sıyrılıyor olmalıydı ki beynine kan gitmeye başlamıştı. Kendisini rezil bir durumdan bir başka rezil duruma sokma konusunda ondan iyisi yoktu bu hayatta. Elinde olmadan heyecanlandı ve utancını gizlemek için gömleği kaptığı gibi musluğun altında yıkamaya başladı. Başını kaldırıp tekrar onu seyredecek özgüveni yoktu.

Livei'nin hiç düşünmeden öylesine söylediği bir cümleden polis memuru olduğunu anlamıştı Bok. Genç kız gömleği temizlemeye devam ederken duraksayıp cevap verdi. "Ah, evet. Sezyum kullanmakla ünlüyüz değil mi? Ben de bir sezyum kullanıcısıyım. Gedhilfe teşkilatından. Yoksa sen de mi element kullanıcısısın?" Gömlekle işi bittiğinde kırıştırmadan suyunu süzmeyi denedi. Her ne yaparsa yapsın biraz kırışacaktı ama en azından artık kokmuyordu. "İşte oldu!" Gömleği uzatırken mırıldandı. "Giymesen de olur aslında. Hehehe." Bir an için duraksadı. "Ben onu sesli mi söyledim ya?" Frum ve Ser aşkına, Livei neler söylüyordu böyle? Bugün hiç tanımadığı bir ülkenin polis memuruna sarkıntılık etme günüydü onun için herhalde. "Şaka yapıyorum, korkutmak gibi bir amacım yok üzgünüm."

Utandığı için elini saçlarına attı ve uçları ile oynamaya başladı. "Ah! Neden hala tanışmadık ki? Benim adım Livei." Genç kız, polis memurunun yaka kartından ismini görmüştü ancak o kendini tanıtmadan söylemesinin kabalık olacağını düşünerek sessiz kaldı. Yüzünde kocaman bir gülümseme ile el sıkışmak amacıyla elini ona doğru uzattı. "Memnun oldum."

Dışarıdan yeniden çığlıklar ve tezahüratlar eşliğinde müzik sesi yükselmeye başlamıştı. Molchut Serthad verdiği kısa aradan sonra yeniden sahneye çıkıyor olmalıydı. Genç kızla adamın bulunduğu yere sesler oldukça boğuk bir şekilde gelse bile Livei bas sesini içinde hissedebiliyordu. Yerin müzikle titreyişi yine içini kıpır kıpır etmişti. "Molchut Serthad'ın yarı Djuratlı yarı Gedhilfeli olduğunu biliyor muydun?" Bu cümlesinde "Hemen sevişip çocuk yapmalıyız" gibi bir ima yoktu ancak olayların gidişatına bakınca sanki bunu kast ederek söylemiş gibi anlaşılabileceğini düşündü. Telaşla cümlesine devam etti. "Çocukluğunun büyük bir kısmını Djurat'ta geçirmiş. Her iki kültüre de aşinaymış. Röportajlarında Djurat'ı ne kadar çok sevdiğinden bahsedip duruyor. Hatta bence burayı Gedhilfe'den daha çok seviyor. Hep çok merak etmiştim. Ben ilk kez bu ülkeyi ziyaret ediyorum ama gezip tozacak fazla bir vaktim olmayacak gibi görünüyor. Sen seviyor musun Djurat'ı? Bana biraz buradan bahsetsene." Heyecandan nefes almayı unuttuğunu fark etti ve cümlesi biter bitmez derin bir soluk çekti içine. Umuyordu ki karşısındaki polis memuru onun aptal bir sapık olduğunu düşünmüyordu. Böyle bir imaj vermeyi gerçekten istemezdi.

Djuratlı polis memuru Bok bir kurşun kullanıcıydı. Bu, genç kızın aklına ilk vakasındaki adamı getirmişti ister istemez. Onun parmaklarından çıkan kurşun az kalsın bütün beynini dağıtarak Livei'nin yaşamına mal olacaktı. Meinsu önüne atlayıp onu korumamış olsaydı genç kız şu anda burada olmayacaktı. Bunun düşüncesi kızın tepeden tırnağa ürpermesine sebep oldu ancak kendini dizginleyerek bunu belli etmemeyi başardı. Bok, genç kızın ona uzattığı eli biraz gönülsüzce sıkmıştı. Eh, pek tabii üzerine kusan birisiyle el sıkışmak istemiyor olabilirdi. Livei bunu anlayışla karşıladı ve herhangi bir yorum yapmadı.

Livei sorduğu sorunun yanıtını dinlerken tuvalete üç genç kız girmişti. Livei aniden utanarak kızlara baktı. Tuvalette oldukları gerçeğini unutmuştu. Üstelik bir erkeği zorla kızlar tuvaletine soktuğu gerçeğini tamamıyla unutmuştu. Bok'un dışarıda devam etmelerine yönelik teklifini başıyla onaylarken önden dışarı çıkmış ve üç kıza utangaç bir şekilde gülümseyerek kendisini açık havanın kollarına atmıştı. Hayır, sevişmemişlerdi. Umuyordu ki ikisinin tuvalette yalnız olmaları yanlış anlaşılmamıştı. Livei hala dün doğmuş bir bebek kadar bakire ve saftı. Hiçbir yanlış ve ahlaksız durum yaşanmamıştı. Buna psikolojik olarak kendini ikna etmesi biraz zaman almış olsa da en sonunda el değmemiş bir gelincik çiçeği kadar taze ve temiz olduğuna kanaat getirip zihnini sapkın düşüncelerden ayıkladı.

Konser alanının bahçesinde biraz ilerledikten sonra şarkıların net olarak duyulduğu ancak gürültüden ve karmaşadan uzak yeşillik bir tepeye gelmişlerdi. Molchut Serthad'ın sahnesini ve figürlerini, dikkatli bakınca buradan görebilmek mümkündü. Livei istemsizce şarkılara ayağıyla ritim tutuyordu. Bok ona Djurat'ın içine düştüğü siyasi karmaşadan bahsederken bütün dikkatini ona vermiş ve bedeni ile onun üzerine doğru eğilmişti. Birisinin sözlerinin tek kelimesini bile kaçırmak istemediğinde dikkatini o kişiye yoğunlaştırmak adına yaptığı tipik bir hareketti. Bok siyasetten nefret ettiğini söyledikten sonra Djuratlı ve Qardakhlı olmadığını belirtmişti. Az evvel Djuratlı olduğunu söylediği halde hem de. O halde başka bir azınlıktan mıydı? Djuratlı polis memuru belli ki bu konudan konuşmak istemiyordu. Bu yüzden söylediği cümleyi tamamlamadan geçiştirmiş ve başka bir konudan bahsetmişti. "Hahaha haklısın viski olmaz. Havuç çorbası demek. Çok merak ettim lütfen beni havuç çorbası içmeye götür!" Hiç tanımadığı bir adamı hayatındaki özel mevzuları konuşmak konusunda zorlayacak değildi.

"Yalnızca siyasetten bahsetmek zorunda değilsin aslında. Doğasından, havasından ve suyundan da bahsedebilirsin. Djurat'a yönelik her şeyi çok merak ediyorum. Bir cumhuriyette yaşamak nasıl bir his bunu da merak ediyorum. Daha önce Gedhilfe'ye gelmiş miydin? Eğer geldiysen ne demek istediğimi anlarsın." İç çekerek devam etti. "Biz rüzgarda savrulan yapraklar gibiyiz o ülkede. Bize söyleneni yapıyoruz ve fazla sorgulamıyoruz." Fısıldar gibi devam etti. "Ya da en azından ben öyleyim..." Yüzüne bir an için düşen gölgeden sonra kocaman gülümseyerek Bok'un koluna girdi ve Gedhilfelilerde olan tipik coşku ve heyecanla yüksek sesle konuşmaya başladı. "Neyse boşver bunları şimdi! Hadi havuç çorbası içmeye gidelim!"

Konserin sonuna da yavaş yavaş gelinmeye başlanmıştı. Molchut Serthad'ın seyircilerine pakt dilinde teşekkür ettiği ve bu gece ona eşlik ederek onu ne kadar şereflendirdiğini anlattığını duyabiliyordu genç kız. Gecenin son parçası zemini inletirken hafif bir meltem esmeye başlamış ve ikilinin yüzünü yalayıp geçmişti. Yanındaki adamın hafifçe titrediğini fark edince düşüncesizliğinin farkına vardı. "Evin buraya yakın mı? İstersen önce üzerini değiştir sonra yemeğe gidelim." Bu dominant ve yönlendirici tavrının genç adama itici gelip gelmediğini merak ediyordu. Gedhilfe'de ondan çok daha dominant insanlarla mücadele etmek zorunda kaldığı için ister istemez kendini savunabilmek adına böyle bir tavır geliştirerek büyümüştü. Sesinin tonunu yumuşak tutarak merak dolu bakışlarla genç adamın gözlerinin içine bakmaya başladı.

Bok'un keyfi yerine geliyor gibiydi. Bir on dakika öncesine kıyasla çok daha fazla gülümsüyor ve içten bir kibarlıkla konuşuyordu. Bu durum Livei'yi mutlu etmeye yeterdi bile. Yaptığı hatalardan sonra kendisini küçük düşmüş ve hor görülmüş hissederdi hep. Yaptığı yanlışı düzeltebildiği için mutluydu. Bu genç adamın moralini yükseltememiş olsaydı emindi ki geceleri uykuları kaçacaktı ve utançla yatağın bir ucundan diğer ucuna yuvarlanıp duracaktı. Livei'nin ısrarcı bakışları karşısında gözlerini kaçırmıştı Bok. Livei bu hareketini çok tatlı bulmadan edemedi. Hatta bir an için kalbinin çarptığına yemin edebilirdi. Çıkış için imza atması gerektiğini söyleyen polis memurunun koluna girmiş vaziyette onu takip etmeye başladı. Kendisine "Livei Hanım" şeklinde hitap edilmesine şen bir kahkaha atarak yanıt verdi.

Sahne arkasına doğru ilerliyorlardı. Kulisleri gösteren işaretin önünden geçtiler. Genç kız soru işareti dolu bir yüz ifadesiyle Bok'a bakıyordu ancak Bok hiçbir şey söylemiyordu. Sırayla Bub Lüi Leo A’am Külübdü grubu üyelerinin kulislerinin önünden geçtikten sonra kapısında kocaman harflerle Molchut Serthad yazan kulisin önüne gelmişlerdi. Kulisin kapısı açıktı ve az evvel tuvalette gördüğü üç kıza imza veren nefes kesici Molchut Serthad tam karşısında duruyordu. Bok onun tişörtünü imzalatmak isteyebileceğini söylerken çıkışını vermek için yanından uzaklaşmıştı. Livei'nin beyni, yaşadığı şoktan ötürü olayları idrak etme süresini geciktiriyordu. Genç polis memuru giderken ona bir teşekkür bile edememişti. Kulis kapısının önünde öylece kalakalmıştı. Elinin ayağının titrediğini ve dizlerinin bağının çözüldüğünü hissediyordu. Bir adım daha atarsa düşüp bayılabilirdi. Bunca yıl hayranlık duyduğu o adam karşısındaydı. Gülümsüyordu ve hayranlarını ilgiyle dinliyordu.

Üç kızla işi bittikten sonra zümrüt yeşili gözlerini kapının önünde onu far görmüş tavşan gibi izleyen Livei'ye çevirmişti Molchut Serthad. "Kız gelsene, ne duruyorsun orada ayol!" Molchut Serthad'ın bu samimi daveti üzerine ne yapacağını bilemeden bir an için duraksayan genç kız, kulisten dışarıya çıkmakta olan diğer kızların yanından geçerek ilerlemeye başlamıştı. Kızların kendi aralarında birbirlerine imalı bir bakış fırlattığını ve gülüştüklerini fark etmişti ancak şu anda tüm duyu organlarının Molchut Serthad etrafında yoğunlaşmasını istiyordu. Bu hayatında belki de bir kez eline geçebilecek bir fırsattı. Oldukça heyecanlı bir ses tonuyla konuşmaya girişti. "Ben büyük hayranınızım! Çocukluğumdan beri!" Sesinin titremesine engel olamıyordu. Molchut Serthad ona gülümseyerek şarkılarını ne zamandan beridir dinlediğini sormuştu ve aldığı tişörtünü büyük bir ilgiyle imzalayıp "Yüzündeki gülücükler hiç eksilmesin Livei" şeklinde tatlı bir not düşmüştü. Livei kulisten kendisini dışarı atarken tişörtten gözlerini alamıyordu. Az evvel yaşadıkları gerçekti. Molchut Serthad ile konuşmuştu. Molchut Serthad ile arasında otuz santim kadar bile yoktu. O kadar yakınlaşmışlardı. Göğsü öyle büyük duygularla dolup taşıyordu ki her an mutluluktan hüngür hüngür ağlayabilirdi.

Kulisten çıktıktan sonra uzun boylu yakışıklı polis memurunu karşısında buldu. Şu an yüzünde nasıl salak bir ifade olduğunu merak ediyordu. Bok'un koluna girerken bu iyiliği karşısında minnetini nasıl dile getireceğinden emin olamadı genç kız. "Şey... Az önce olanlar hakkında... Ne diyeceğimi bilemiyorum çok teşekkür ederim. Bu benim için rüya gibiydi. Bu yaptığını asla unutmayacağım." Duygularını anlatmaya kelimelerin kifayetsiz kaldığını hissediyordu. Konser meydanından uzaklaşıp ana caddede yürümeye başladıklarında Bok ona Djurat hakkında daha fazla şey anlatmaya başlamıştı. Turistik mekanlardan ve gezip görmesi gereken yerlerden söz etmişti. Livei vaktinin hepsine yeteceğinden emin değildi ancak buradaki üç gününde olabildiğince çok yeri gezmek için çaba gösterecekti. Esas geliş amacı konser olduğu için kendisine bir gezi rotası oluşturmamıştı. Bok'un anlattıklarından yola çıkarak Qardakh köylerini, kaplıcaları ve festivalleri zihninde canlandırmaya çalışmıştı. Anlattıkları bittikten sonra Bok ona Gedhilfe hakkında soru sormuştu. "Ah... Gedhilfe. Kötü bir ülke değil aslında. Doğası ve havası güzeldir, ekonomisi iyidir. İnsanlar refah içinde yaşarlar. Turistik yerleri pek fazla olmasa da başkent gezip görmeye değer güzelliktedir. Halkı biraz tutucu ve ciddi. İnsanları biraz kabalaşabiliyor bu yüzden birileriyle konuşmak zor. Çıktığımız görevlerde bile bize pek fazla şey anlatmazlar. Gizli kapaklı işler dönüyor sürekli. Yorucu olduğunu söylemeliyim. Kral kötü birisi değil ama monarşi içinde yaşamaktan hoşlanmıyorum artık. Farklı görüşlere de yer verilmeli. Birileri eylem yaptığı anda susturuluyor ve hapse atılıyor. Ya da kim bilir başına ne geliyor. Fikir özgürlüğü var diyemem ülkede. Bu da canımı sıkıyor. Azınlıklara konuşma özgürlüğü verilmeli bence. Herkes kendi hakkını eşit şartlarda savunmalı. Zaten şu anda başta olan Ozæf ailesi tahta kendi hakkıyla geçmiş değil. Belki bilirsin, Vodhis ailesiydi bizim ülkenin kurucu kralı. Ancak Ozæf ailesi Vodhis ailesini darbeyle indirip katletti. Tüm aile üyelerini. Üstünden yüz yıllar geçmiş olsa da ülkede hala farklı düşüncelerin olmasından hoşlanmıyorlar. Bu sence de çok üzücü değil mi?" Sözlerini bitirdikten sonra derin bir nefes aldı. Bunları anlatırken bile boğuluyormuş gibi hissediyordu. Belki de kendini bu konsere bu kadar adamasının altında tüm bu yorucu düşüncelerden uzaklaşma isteği vardı. Genç adam ona siyasi sohbetlerden hoşlanmadığını söylese bile konu dönüp dolaşıp yeniden siyasete gelmişti. Livei sessiz kalarak daha fazla konuşmamaya karar verdi.

Konuşması bittikten kısa bir süre sonra bir binanın önünde durdular. Livei'nin tahmin ettiğine göre burası Bok'un eviydi. Kendisini içeri davet ettirmekle ettirmemek arasında kalmıştı. Onu takip ederek bir şey söylemeden girmesi büyük kabalık olurdu. Üstelik hiç tanımadığı bir erkeğin evine girmek konusunda ne hissetmesi gerektiğinden emin değildi. Hem Bok da hiç tanımadığı bir kadını evinde istemeyebilirdi. Ne yapacağına karar veremez bir halde bakışlarını Bok'a çevirdi.