Ana Karakter: Hae Tumi
Yaş: 24
Cinsiyet: Erkek
Ülke: Gedhilfe
Element Kullanıcısı mı?: Evet
Element (varsa): Neon
Rütbe (varsa): -
Meslek: Hatırlamıyor.
Boy: 1.86
Kilo: 97
Saç ve Göz Rengi: Yeşil göz, kırmızı saç.
Genel Görünüm: Atletik bir yapısı vardır Dits'in. Yeşil gözleri, uzaktan fark edilebilecek kadar açıktır. Kırmızı saçları omzuna gelecek kadar uzundur ve genellikle salık bırakmaktadır. Sağ gözü kördür. Siyah bol bir kapüşon, siyah pantolon ve bot giymektedir. Elinde kalanlar bunlar olduğu için. Yüzünü kapüşonun içine gizleyerek gezmeyi tercih eder.
Kişilik: Sessiz, sakin biri gibi gözükürdü Dits. Onu eskiden tanıyanlar böyle diyorlardı. Sevimli, cana yakın birisiydi. Ancak kendisini tanımıyor oluşu, onda çok büyük değişikliklere sebep oldu. Normalde hiç görmedikleri sinirli bir yapısı var. Kimseye güvenemiyor, onları içten içe sorguluyor. Ancak güvenmek istiyor, güvenmesi gerektiğini biliyor ve güvenebileceği birilerini arıyor. İnsanların her an ona ihanet edebileceğini düşünen, rahat uyku uyuyamayan bir insan oluyor zaman geçtikçe. Duyguları dengesiz bir yapıda. Durmadan belli ettiği duyguları var. Korkusunu, sinirini, öfkesini, üzüntüsünü saklayamıyor. Bu duygularının açığa çıkabileceği bir ortam varsa, açığa çıkartmaktan çekinmiyor. Aslında, bunu istemsiz yapıyor. O duygularını değil, duyguları onu kontrol etmeye başlıyor.
İlgi / Hobi: Keşfedilecek.
Özgeçmiş:
Gözlerini aralamaya başladı yorgun, argın şekilde.
"B-ben neredeyim? Burayı, burayı hatırlamıyorum. B-ben..."
Derken vücuduna bakınmaya başladı hızlıca. Karşısında duran hemşire kadın, olayı merakla izlerken vücudundaki tüm uzuvları teker teker kontrol ediyordu. Şaşkınlık ve korku içerisinde etrafına bakmaya devam ederken, sağ elinin işaret parmağı hızla gözüne baskı uygulayan o maddeye gitti. Bir bez parçası, gözünün üstünde dururken, nefes alışverişi hızlandı. Korku kalbine baskı uygulamaya devam ederken, yavaşça kaldırdı bez parçasını. Görüşü değişmedi. Sol gözünü kapattığında, bir karanlığın içine hapsolduğunu hissetmesiyle, kendini sedyeden atması bir oldu. Etrafına çaresizlikle, endişeyle bakmaya devam ediyordu. Gitmek istiyordu, sadece koşturmak, içindeki duygulardan arınmak. Etrafında yatan insanlara bakarken, omzunda hissettiği bir el ile ürkülerek yere düşüyordu. Önünde önlüklü, kendisine gülümseyen bir adam vardı. O gülümsemeye karşılık, tek gözünde gösterebildiği korkusunu yansıtıyordu çaresizce.
"S-sen kimsin? Burası neresi? Cevap verin bana!"
Önlüklü adam, sakin bir şekilde derin bir nefes aldı. Dits'in korkuyla cevap arayan gözüne daha yakından bakmak için dizlerini kırdı. Genç adam, kendini uzaklaştırmak için yerde geriye doğru sürünmeye çalışıyordu. Önlüklü adam gülümsedi, "Sakin ol. Ben Doktor Frum Brish. Buraya dört gün önce getirdik seni. Dövülmüştün. Seni hızlıca buraya getirdik ve tedavini uyguladık. Polisler senden ifade almak için bekliyorlar. Bir şeyler hatırlıyorsun değil mi?" diye gelen soruya karşılık, korkuyla dolmuş olan gözü daha da fazla korku saçıyordu. Dövülmek, tedavi edilmek, her bir kelime kendisinde çaresizliği arttırıyordu. Doktorun elini uzatmasıyla ayağa yavaş yavaş kalkan Dits, hiçbir şey hatırlamıyor oluşundan dolayı daha çok çaresizlik hissediyordu. "Şimdi yatman gerekiyor. Sonrasında polisler gelip ifadeni alacaklar. Seninde tetkiklerini yapacağız. Hemşireler! Yemeğini getirin..." derken elindeki kağıda baktı göz ucuyla, ardından gülümseyerek devam etti "Dits Dukstodz'un.". Cümleleri bittiğinde, yavaşça terk etti odayı. Ardından ise hemşireler.
Avuç içlerine bakıyordu Dits. Yatağının yanında bulunan giysilere gözü çarptı. Siyah bol bir kapüşonlu ceket, siyah pantolon ve botlar. Elleri titreye titreye ceketi eline aldı. "B-bunlar benim mi? Benim olmalı. Buradan çıkmalıyım. Bunları giyerek çıkabilirim." diye kendiyle konuştuktan sonra acele içerisinde kıyafetleri ve ayakkabısını alıp tuvalete fırladı. Elinden geldiğince hızlı bir şekilde giyindi üstünü. Kapüşonunu giydikten sonra, hastahane koridorlarını kontrol ede ede hızla çıktı hastahaneden. Dışarıda, hiç hatırlamadığı, bilmediği sokaklarda yürümeye başladı. "B-benim adım Dits Dukstodz. Ben hiçbir şey hatırlamıyorum. Bugün, bu hayattaki ilk günümmüş gibi hissediyorum. Ailemi, arkadaşlarımı, kendimi bile hatırlamıyorum. Hiçbir anım yok. Kendimi, kendimi keşfetmek zorundayım. Pantolonumun cebinde bir anahtar var. Bu anahtar bir evi açıyor olmalı. Benim evim olmalı. Evimi bulmak zorundayım. Kendimi bulmak zorundayım." Her bir adımla beraber, tüm yaşantısını unutan adam, hayatını bulmaya biraz daha yaklaşıyordu...
Karakter Görünümü:
► Show Spoiler
