O, çocuklarıyla beraber gezegenlerine, eve dönme kararı aldı. Yine göğsünü açtı ve özünden bir yol çizdi. Silindire benzer bir yol, onları dışarıdan korumak için. Çocukları içeri girdikten sonra yolculuk başladı. Dışarıya her baktıklarında upuzun gezegenler, yıldızlar, bulutumsular ve gyuuschgtyrhik...

....

....

.........

"Bedenimi burada bırakacağım. Bilincim ise hem burada hem de gideceğim yerde olacak. Sizden buradaki beni korumanızı istiyorum. Eğer bedenim yamulursa, Uzay - Zaman Sabitleyici'yi kullanın. Eğer konuşmaya başlarsam, Titreşim Engelleyici'yi kullanın. Eğer beyninizin derinliklerinde sesler ve görseller canlanırsa, bedenimden uzaklaşın ve hafızanızı silin!"

"Tanrımız başka bir şey söyledi mi?" "Hayır, bu talimatları verdikten sonra saflığa bürünüp yükseldi." "Lütfen beni bağışlayın ama onu neden durdurmadınız?" "Onu nasıl yapabiliriz ki? Neden gittiğini biliyoruz. Nelerle yüzleştiğini de. Ona yalvardık. Bizi de alsın diye. Hazır olmadığımızı söyledi. Her zaman ki gibi." "Hazır değilsiniz de ondan. Onunla gitseydiniz, ilk karşılaşmada benliğiniz kargaşaya sürüklenir ve varlığınız binlerce parçaya ayrılır. O bile sizi geri birleştiremez çünkü asla aynı olmazsınız. Daha hala insan geçmişinize ve gezegeninize bağlısınız. Hala tam olarak bağımsız değilken Başkalaşımlara karşı koyamazsınız."


O, trilyonlarca ışık yılını aşıp boyut atladıkça ve gerçekliği terk edince, sonunda hedefine ulaşıyor. Altı tane kıskaç, her birinde bir gezegen. Kafasının arkasında kırmızıya çalan turuncu renginde parlayan bir kara delik. Kuyruğu sayısız yıldız takımlarını kendi yörüngesine bağlamış. Ağzıyla bütün bulutumsuları kendisine çekmiş ve nefesiyle şekillendirmiş. "Aldatıcı..." "YlarkgIshgk, hürkmzm slaag snn ermcyk!" O varlığını şahlandırarak Başkalaşımı silmeye başladı. Kutlu sesi öyle bir vurgu ile yankılandı ki, uzayda ve zamanda ciddi bozulmalara neden oldu. "KTL ŞĞMD YKNN! SNSZ ŞNM KRŞSND ZHRLDĞNZ HR TR ZGR KLCK! SZ SLMDN SL DRMYCĞM! HPRYS KZMSN THTN TRCK!"