Max hafifçe gülüyor. "Bir de beni ve orada olanları düşün. Ölmüş olması gereken birisinin yaşadığını görüyoruz. Yetmiyor. Sadece basit el kol hareketleri ile masallardan fırlama mucizeler yaratıyor. Aşırı saçma geliyor kulağa ama gözünün önünde olunca kabul etmek zorunda kalıyorsun. Zaman hepimizin gereksinimi. Gel bakalım, benim ofise bir uğrayalım. Ondan sonra yatalım artık." Max şöför ile konuşuyor, çantanı alıyor ve içeri giriyorsunuz. Üst katlara çıkıyor ve Max'ın ofisine giriyorsunuz. Senin kıtadaki ofislerden o kadar da farklı değil aslında ama bazı küçük detaylar öne çıkıyor. Çeşitli araç gereçler, bilgisayar ve duvardaki resimler ile etraftaki çerçeveli fotoğraflar. Max bilgisayara geçiyor ve mekanik sesler eşliğinde bir şeyler yapıyor. Sen de etrafa göz atıyorsun. Duvardaki bir resime bakıyorsun. Etrafta kelimenin tam anlamıyla kıyamet koparken, tam orta yerde doğa ile bir olmuş şehir görüntüsü var. Başka bir resimde ise aynı şehri görüyorsun ama bu sefer daha ayrıntılı. Teknolojik olarak o kadar ileri ki, hiçbir kısmını yorumlayamıyorsun. Etrafında turkuaz renkte şeffaflık şehri kaplıyor. Az çok resimlerin ne anlattığını Max'in uzun öyküsünden çıkarabiliyorsun. Bakışların aşağı indiğinde ise çerçevelenmiş bir fotoğraf görüyorsun hemen. Max'ın yüzünde kocaman bir gülümseme, kucağında bir kız çocuğu, yanında ise hamile bir kadın. Ailesi olduğunu söylememe gerek yok. Sen incelerken yakınlardaki faks makinesinden sesler geliyor. Max bilgisayarı kapatıp makineye varıyor ve çıkan kağıdı eline alıyor. "Senin için bir liste hazırladım. Buyur." Listeyi okuyorsun.

09:00 Uyanış
09:30 Kahvaltı
10:30 Kültür Tanıtımı
13:30 Öğle Yemeği
14:30 Robotlarla Vs.
17:30 Dil Tanıtımı
18:30 Akşam Yemeği
19:30 Gezinti ve Temiz Hava

"Hem senden senin kıtanı öğreneceğiz hem de sen bizden bizim dilimizi öğreneceksin. Robot kısmını hiç dert etme ben de orada olacağım ve aynı yanlışın asla tekrar etmeyeceğinden emin olacağım. Revire dönsen iyi olur. Sabah sana bir kez daha bakarlar. Sorun çıkmazsa, bana sorarsan çıkmayacak çünkü siz element kullanıcıları elementten fazlasısınız, Programı uygulayacağız. İyi geceler Sai ve teşekkür ederim." Max'in elini sıkıyor ve beraber ofisten çıkıyorsunuz. O başka yöne, sen başka yöne. Revire gelip yattığında, uyumadan önce aklında kim bilir neler geçiyor. Ben bilemem hepsini ama birini bilebilirim. O da Max'ın ofisinde, bilgisayar masasında duran bir çerçeveli fotoğrafın senle dışarıda konuşan yabancıya çok benzemesi. Surat olarak yani. Dünya'dakiler birbirine benziyor herhalde.