Sana yapay zekayı olabilecek en karmaşık şekilde anlatmayı becermiş olan adam cevabına karşı gülüyor ve "Çok özür dilerim ya, nasıl anlatsam ki..." diyor. Bir süre düşündükten sonra "Dürüst olayım, bugüne kadar Birinci Kıta'dan kimseyle birebir konuşmadım. Nasıl anlatacağımdan da çok emin değilim. Olabildiğince basitleştirmeye çalışırsak şöyle olur sanırım. Sizin gezegeninizin var olma sebebi yapay zeka. İnsanlar kendilerine benzeyecek algoritmalar oluşturmaya çalıştılar. Yapay zeka bu şekilde bulundu. Yapay zeka terimi daha önce öğrenme ve problem çözme gibi insan zihniyle ilişkili bilişsel becerileri taklit eden ve sergileyen makineleri tanımlamak için kullanılıyordu. Terimin böyle olduğu zamanlarda yapay zeka sadece dijital ortamda bulunuyordu. Dijital ortam ne diyecek olursan bilgisayar ve interneti de öğrenmen gerekir. Bilgisayar insanlar tarafından uzun süre önce icat edildi. Başta sadece matematik hesaplamaları yapmak için kullanılan bilgisayarlar ileride çok yönlü oldu, insanların günlük hayatını kolaylaştıracak şekilde geliştirildi. Televizyon ekranı gibi bir ekran üzerinde kullanılıyor, birazdan sana örneklerini de göstereceğim. İnternet ise bilgisayarlar arasında bağlantı kurarak insanların birbirleriyle hem iletişim kurabilmesini hem de paylaşım yapabilmesini sağlayan bir ağ. İnternet telefon, radyo, televizyon, kağıt posta ve gazeteler de dahil olmak üzere geleneksel iletişim araçlarının çoğunu yeniden şekillendirdi, yeniden tanımladı ve hatta geliştirip e-posta, İnternet telefonu, İnternet televizyonu, çevrimiçi müzik, dijital gazeteler ve video siteleri gibi yeni hizmetleri doğurdu. Neyse gel, göstereyim sana bunları." diyerek açıklıyor. Adam ilerlemeye başlayınca sen de arkasından ilerliyorsun. Bilgisayar ve internet olduğunu düşündüğün cihazların olduğu bir odaya giriyorsunuz. Cihazları yakından inceliyorsun. Adam sana ekranın yanında bulunan iki farklı eşyayı gösteriyor ve "Bu fare, bu da klavye. Fare ile ekrandaki şu noktayı kontrol ederek bir şeylere tıklayabiliyorsun. Klavye ile de yazı yazabiliyorsun. Tabii latin alfabesi kullanılıyor, Dünya'da olan bir alfabe." diyor. Hemen ardından bir bilgisayarı seçiyor ve orada bir sayfa açıyor. "Burada mesela bir şeyi tanımlayarak onun bir resmini oluşturabiliyorsun. Denemek ister misin?" diyor ve sana klavyeyi gösteriyor. Yaptığı hatanın farkına varınca "Doğru, okuyamıyorsun. Sen bana söyle, ben yazayım. Normalde internet bağlantımız yok ama bunun bir yerel kopyası elimizde." diyor. Eee, söyle bakalım Himota aygırı, ne oluşturacaksın?

Alphonse neşeli bir şekilde "Bir adet alev püsküren canavar geliyor!" diyor ve klavyedeki tuşları ardı ardına hızla tıklamaya başlıyor. Sen de izlemeye koyuluyorsun. Alphonse her bir tuşa bastığında ekranda tuşun üstündeki harfler ekranda beliriyor. Dili anlamasan da kesinlikle yazı yazdığını anlıyorsun. Daktilo gibi ama ekranlı. Her yerde yazı yazmak için boşluklar, ayar yapmak için çizgi üstünde kaydırılan noktalar, üzerine tıklayıp seçilebilecek şekiller. Anlamlandırmakta zorlanıyorsun yine de ucundan kapıyorsun. Bunların hepsinin istediğini gerçekleştirmek için gereken aşamalar olduğunu, ayar çekmek olduğunu. Alphonse daha yaklaşmanı ve ekranın üzerindeki merceğe doğru bakmanı istiyor. Bir anda ekranda senin güncel görüntün çıkıyor. "Sizin fotoğraf makinenizin daha gelişmişi diyelim." Çektiği fotoğrafını küçültüp koyulması gereken yer olduğu işaretlenmiş yere sürüklüyor. ekranda dört tane dikdörtgen yan yana beliriyor ve hepsinin ortasında dönen bir daire var. Dönen daireler birer birer yok olup yerlerini görsellere bırakıyor. Alphonse düşünceli sesler çıkarmaya başlıyor. "Seni anladı ama işin içine canavar girince kafası karıştı galiba, baksana." diyor. Ekrana yaklaştığında kendinin dört farklı halini görüyorsun. Duruşların farklı, surat ifadelerin benzer biçimde elinde veya etrafında alev var ve karşında çocukların hayâl gücünden fırlama bir canavar. "Biraz daha kurcalayacağım." dedikten sonra tekrar işe koyuluyor Alphonse. Bir sonraki denemede de senin istediğin sonuca ulaşamayınca sesli düşünmeye başlıyor. "Seni anlıyor, alevi anlıyor, canavarı anlıyor ama birleştirip özgün bir görsel oluşturamıyor. Kavramları birbirleri ile ilişkilendiremiyor. O zaman ona yardımcı olmamız gerek." Biraz daha düşündükten sonra bir anda klavyeye yapışıyor ve ekran değişiyor. İçinde bol bol görsel olan bir yer açılıyor ve buraya bir şey yazıyor. Yazdığı her ne ise karşısına alev püsküren insanlar ve daha çok canavar çıkıyor. Görsellerden birini seçip önceki yere atıyor. Bu sefer ortaya daha oturaklı bir görsel çıkıyor. "Canavar kısmı olmadı ama kusura bakma artık." diyerek sana yapay zekanın ürettiği eseri gösteriyor.




"Bence çok havalı oldun. Tabii, buradaki alev doğal. Seninki sezyumdan ötürü mor. Yine de anladı işte. Gördüğün gibi insan zekası ile yapay zeka arasında ciddi bir fark var ama üretilme amacını yerine getiriyor. Olay da o zaten. İnternet veya yapay zeka ile ilgili daha soracağın varsa sor, yanıtlayayım. Yoksa, başka bir yere gideceğiz. Orada da görmen ve öğrenmen gerekenler var."

Alphonse verdiğin tepkiye gülerek karşılık veriyor. "Senin gibi yeni bir yüz işimize yarayacak. Diğer herkes çalışa çalışa ruhunu yitirdi. Takip et beni." Alphonse önden sen peşinden bulunduğunuz odadan çıkıp koridor boyunca yürümeye başlıyorsunuz. Yürüyüş sırasında Alphonse yanlarından geçtiğiniz odaları tanıtıyor. "Burası Kafeterya, burası Tartışma Odası, burası Depo..." Alphonse böyle böyle tanımlarken sonunda varış noktanıza geliyorsunuz ve kapı açılıyor. Onlarca bilgisayar denen makine iki tarafında minik duvarlar olan masalara koyulmuş, bütün masalar bitişik ve sıra sıra ilerliyorlar. Her bilgisayar başında bir yetişkin var. Hemen hemen hepsinde gözlük ve kirli sakal ile bıyık var. İlerledikçe gözaltı torbalarının mosmor olduğunu ve gözlerine kan yürüdüğünü görüyorsun. On parmağın onuyla klavye ve fare denilen aparatları kullanıyorlar. Yanlarından geçtikçe burnuna hafiften hafiften kötü kokular geliyor. Girdiğiniz taraftaki duvara bakıyorsun. Kahverengi çerçeveler asılı ve hepsine raptiye kağıtlar asılmış. Hatta kağıtlardan çerçeveleri bile göremeyebilir birisi. Karşı duvar büyük pencerelerle dolu fakat yine büyük perdeler çekilmiş üzerlerine. Ancak aralıklardan gün ışığı sızıyor ve odayı azar azar aydınlatıyor. Bu geniş odanın ana aydınlatması her bir bilgisayarın ekranından çıkan ışık oluyor. Klavyelerden çıkan sesler oda boyunca yankılanıyor. Solunda ve ileride kalan duvar ile sağında ve daha yakınında kalan duvarda enine upuzun olan televizyonlar var. Alphonse odanın köşesinde bulunan masaya oturuyor ve orada da bulunan bilgisayara bakıyor. Sandalyeye oturmadan fare ile iki kere tıklama yapıyor. Birkaç saniye içerisinde herkes suratını ekrandan çekip size dönüyor. "İyi çalışmalar, arkadaşlar! Bu ne karanlık? Azcık ışık girsin içeri, değil mi?" Perdeleri açmaya başladığı gibi herkesin rahatsızlık dolu inlemelerle gözlerini siper ettiğini görüyorsun. Gün ışığına yabancı gibi davranıyorlar. Alphonse yine bilgisayarından bir iki tıklama yapıp havalandırmayı çalıştırıyor. "İçerisinin ne kadar kötü koktuğunun farkında mısınız?" Herkesin suratında uykusunu almadan uyanmışlık hali var. Her an düşüp bayılacaklar gibi hissediyorsun. Alphonse aniden sesini yükseltince herkes irkilip az da olsa kendine geliyor. "Azcık canlanın be!" Ardından elini omzuna senin omzuna koyuyor ve seni tanıtmaya başlıyor. "Sai Nopaodan, İlk Kıta'dan aramıza katılan bu arkadaşımız bundan sonra bizimle çalışacak. Daha öğrenmesi gereken çok şey var. O yüzden, hepimiz onun bir şeyler kapmasına yardımcı olacağız. Yeni bir ruhun bize iyi geleceğinden eminim. Şimdi, durum raporu lütfen!" Herkes önce sana ilgiyle, sonra acır bakışlarla bakıyor. Sonrasında bilgisayarlarına dönüyorlar. Bir an için Alphonse'un dediklerini umursamadıklarından şüphe ediyorsun. Taa ki, Alphonse'un masasından garip sesler gelene kadar. Gözünün bir yerden ısırdığı bir makine var orada. Makineden garip sesler çıkmaya devam ediyor ve ağzı diyebileceğin yerden kağıtlar çıkıyor. Bir yazıcı bu! Sadece devletlerin belli başlı kollarında bulunan bir aygıt. Tabii, bu çok daha farklı ve gelişmiş. Bariz yani. Alphonse çıkan kağıtlara uzanıyor ve masada düzeltip incelemeye başlıyor. "Yolculuk sırasında gerçekleşen hasar kayıtları, tamam! Yolculuk sırasında gerçekleşen hasarların tamirat kayıtları, tamam! Yerel kablosuz ağ inşaası, az kalmış, güzel! Peki, kim bana yarım yıldır yerel ana yapay zekanın hala hazır olmadığının hesabını verecek?" Hiç kimseden ses çıkmıyor. "Siz ki, dünyanın en cesur hareketine katılmış ve nice başarı göstermiş bilim insanlarısınız! Aranızda Zengin Co.'ya sızıp bizim için veri araklayabilmiş olan var. Aranızda O'ndan teknoloji sızdırabilmiş olan var. Buna karşın, bir tane ana yapay zeka üretemediniz. ALTI KOCA AY BOYUNCA HEM DE! ZAMAN LÜKSÜMÜZ OLDUĞUNU MU SANIYORSUNUZ?" Bir anda sinir krizi geçirmeye başlayan Alphonse ne tepki vereceğini şaşırıyorsun. "UM HIMMELS WILLEN, ALTYAPI ZATEN HAZIR! NE BU KADAR ZOR OLABİLİR Kİ?" Alphonse eliyle alnını okşamaya başlıyor. Derin bir nefes alışverişinin ardından tekrar söze giriyor. "Bu hafta haftasonu izni yapmıyorsunuz. Sabah dokuz akşam dokuzsunuz. O da sırf kayda değer ilerlemeniz var diye. Aksi takdirde size ne yapacağımı bilirdim." Ceza kararından sonra sana dönüyor. "Yapay zeka konusunda zorluk yaşayacağını düşünüyordum ama sözde kahraman bilim insanları bile hala bir işi beceremiyorlarsa, belki sen daha iyisini yaparsın. İleride boş bir bilgisayar var. Orada çalışacaksın ama şimdi değil. Son bir yere daha uğrayacağız. Gel benle." Bu odayı da terk ediyorsunuz ve aynı koridoru geri gidip girişe varıyorsunuz. Bu sefer farklı bir koridora giriyorsunuz. Az yürüdükten sonra keskin bir sağ yapıyorsunuz ve belki de en geniş ve büyük alana giriyorsunuz. "Burası dünyaya karşı kullanmak için ürettiğimiz savunma gücümüzün test edildiği yer. Senden birkaçını test etmeni istiyorum." Bu soğuk bölgede biraz daha ilerliyorsunuz ve çalışanlarla karşılaşıyorsunuz. Alphonse onlarla kısaca konuşuyor ve bu konuşma üzerine de onlar havada asılı duran bir ekrana elleriyle dokunup anlamadığın bir şeyler yapıyorlar. Bir anda on metre uzağında kare şeklinde bir yarılma görüyorsun. Yerin altından bir şey çıkıyor. Kesinlikle insan değil ve insana benzediğini söylemek bile yanlış geliyor sana ama tanımlamak için kurabileceğin tek cümle bu çünkü iki ayağı(?), bacağı, kolu, eli var. Bir gövdesi ve bir başı var. Sana ancak anatomik yapı olarak benziyor. "Bu gördüğün bir robot. Yani, insandan ilham alınarak inşa edilmiş yapay zeka sahibi bir makine. Özellikle bu gördüğün tür savaş için üretildi. Sana karşı en fazla ne yapabilir görmek istiyoruz." On metre uzaklıkla karşı karşı geliyorsun bu şeyle. Kendini baya garip hissediyorsun. Alphonse "Başla!" diye komut verdikten sonra çalışanlar yine havada asılı duran ekranda elleriyle bir takım hareketler yapıyorlar. Bir anda robotun gözleri diyebileceğin yerden sarı ışıklar çıkmaya başlıyor. "111-0 SR, Aksiyon modu devrede. Hedef belirlendi. Saldırı!" Robotun küçük elleri kollarından içeri giriyor ve aynı yerden bu sefer daha büyük ve ağır yumruklar çıkıyor. Belinden ateş çıkarıp aniden sana atılıyor geç de olsa kendini savunabiliyorsun ama robotun attığı düz yumruk senin parmak uçlarının üzerinde geriye doğru gitmene neden oluyor. Şok içinde kalıyorsun. Az önce bir metre boyunca ayakların yerden ayrılmadan uçtun. Basbaya uçuyormuş gibi, biri seni ensenden tutup çekmiş gibi oldun. Alphonse'un sesini duyuyorsun. "Passt auf, yine geliyor!" Robot bir kez daha belinden ateş çıkararak sana doğru ani bir atılım gerçekleştiriyor. Sağ kolunu arkasına götürüp yarım daire şeklinde böbreğine doğru savuruyor.