Son birkaç gündür gürültülü mekanlar, dedikodular başımın etini yemeye başlıyor. Düşünüyorum, Dünya ile ilgili nereden bilgi edineceğimi bulmaya çalışıyorum. En önemlisi de, saate nasıl yaklaşabileceğimi düşünüyorum. Birkaç günün ardından, düşüncelerimle boğuşup dururken duydum mekanın ismini. Gedhilfe'nin başkentinde, dıştan bar görünümlü bir yer. İçeride bir çok tehlikeli tipi barındırsa da bunlar umurumda değil. Alt katlardaki elit tipler için oraya gitmem gerekiyor. Kwældrof Bar denilen bir yer. Burası, benim için bir dönüm noktası olabilme potansiyeli taşıyor. Barın olduğu sokak, iğrenç tiplerle dolu bir yer. Bizim Djurat'ın sokaklarını hatırlatıyor bana. Polislerin bile karışamadığı, tiksindirici insanlarla dolu bir yer. Djurat'tan çıktım derken meğersem Djurat'ın içine geri düşmüş gibiyim.

Barın önünde bekledim bir süre kapüşonum takılı bir şekilde. Ben artık Mabi değilim. En azından, diğer insanlar için. Bu yüzden maskemi özenlice yerleştirdim kafama. Ardından kapüşonumu geri taktım. Ellerime muştalarımı geçirdim her ihtimale karşı. İçeride neler yaşanacak, ne yapmam gerekecek bilmiyorum. Şiddet en son başvuracağım yol olmasına rağmen, insanlar için farklı olabilir. Böyle bir yerde dişimi göstermek en mantıklı hareket olacaktır. Tamamen hazırlandıktan sonra barın içine giriş yaptım. İçeriyi sarmış olan duman, ciğerlerime geldiği anda öksürtmeyi başardı beni. Mekanın içinde sevişmediği kalmış tipler, mekanı duman altına sokan tipler. Böyle bir adam olmadığıma şükür etmiş durumdayım.

Masalara göz gezdirmeye başladım. Herkesten daha sakin duran, orta yaşlı adamlar masası duruyordu. Bir diğer tarafta ise burayı işlettiği her halinden belli olan smokinli bir eleman. Genellikle ayakta takılıyor, bu adamı şimdilik es geçeceğim. Lüke Jekot'a benzeyen suratına pek yaklaşmakta istemedim açıkçası, rahmetliyle konuşuyor gibi hissetmek istemiyorum. Barda çalışan genç bir barmeni kesti gözüm. İşi başından aşkın gibi dursa da, bana biraz vakit ayırabilecek gibi duruyor. İlk işim onunla konuşmak olacak. Kapüşonumu biraz daha öne doğru aldım maskemin tam olarak gözükmemesi adına. Ardından barın orada boş bir sandalyeye oturdum.

"Genç, bana ayıracak vaktin var mı biraz? Seni işinden etmek istemem ancak buraya içmeye gelmedim. Daha büyük konular için geldim." Dedim ciddiyetli bir şekilde. Ellerimi cebime sokmuş bir şekilde cevabını beklemeye başladım. Sorularımı yönlendireceğim insan, öncelikle bu çocuk olacak.

Genç adamın sözleri sonunda biraz güldüm. Bu maskeyle bir şey içmek imkansız gibi bir şey olduğundan, içmemeyi tercih edeceğim. "İçmeyeceğim desem, alınır mısın?" Diye sordum geriye. Bu maskeyle içebilmemin imkanı yok, aynı zamanda iş başında olduğumu bilmem gerekiyor. Sakince nefes aldım, ardından verdim. Etrafa bakınmaya başladım. "Sana birkaç şey sormam gerek. Bilgin yoksa beni başkasına yönlendirebilirsin." Etrafa bakınmaya başladım bu noktada. Kimsenin bizi duyamayacağından emin olmak istiyorum.

"Buraya iş için geldim. Buradaki tiksinç adamlar veya başka bir şey için değil. Bana buranın alt katlarında daha elit insanlar olduğu söylendi. Bilgi toplamam gerek. Alt katlara gitmem gerekiyor. Nasıl gidebileceğim konusunda yardımcı olabilecek misin? Yoksa beni yönlendirmen gerekecek." Dedim. Ardından muştalı elimi masaya koydum sakince. "Bana öyle bir şeyin olmadığını söylediğin zaman burayı terk etmeyeceğim. İşler daha kötü bir hal alabilir, doğruyu söylemekte fayda var diye düşünüyorum." Sakince beklemeye başladım barmenin gözlerine bakarken. Bana doğruyu söylemesi gerekecek, bundan eminim.

Barmenin cevabına karşılık bir şey söylemedim. Gereksiz bir muhabbete girmenin alemi yoktu. Bu noktadan sonra direkt konuya geçmiş, teker teker her şeyden bahsetmiş ve tehdit etmeyi unutmamıştım. Bu aslında benim yapacağım bir şey değildi ancak bu tarz yerlerde iyi insan olmanın pek anlamı yok gibi duruyordu. En azından, hissiyatlarım bu yönde hareket etmemi söylüyordu bana. Barmenin babasının da aşağıya erişimi olduğunu öğrendikten sonra, bana yaşlı bir adamı işaret etti. Fan'a gitmem gerektiğini, ancak barmenle konuştuğum gibi konuşursam bana ne olacağını bilmediğini söyledi. Beni burada ezdirecek asıl şey dişsiz gibi davranmak. Kudretli Ayı, dişlerini göstermekten çekinmez.

Fan Asgansoz. Adama tam adıyla seslenmem gerektiği konusunda uyarı aldıktan sonra adamın yanına gittim ve kendimi tanıttım. Adam gülümseyip bana köpeklerin ormanda dolaştığını görüp görmediğimi sordu. Muhtemelen, burada bir metafor yaparak beni köpek yerine koyacak. Adamın arkasındaki yarmalar ise ona karşı herhangi bir hareketimde beni yere serecekler. Yine de, bu durum dişimi göstermeme engel değil. Asıl şuanda, gerçek bir erkek olduğumu göstermem gerekiyor. Ellerimi cebime koydum, adamın gözlerinin içine bakmaya başladım.

"Bazı köpeklerin oldukça elit olduklarını da gördüm."

Diyerek cevap verdim. Duruşumu bozmayacağım, sakin bir şekilde gözlerinin içine bakacağım. Eğer bu yarmalar bana bir şey yapacak olursa, o zaman onları bir güzel dövmek zorunda kalacağım. Eşek sudan gelinceye kadar döveceğim üçünü de.

Asgansoz'un omzuma vurmasının ardından hiçbir tepki vermemeyi tercih ettim. Adamın gözüne girdim mi, girmedim mi anlayamadım ancak onunla gelmemi istedi. Korumaları ile birlikte giderken etrafımı inceleme fırsatı da buldum. Barmen masasının arkasında bulunan bir kapıdan aşağıya inmeye başladık. Aşağıdaki insanların elit olduğu dışarıdan oldukça belli oluyordu. Neredeyse hiçbir masada alkol tüketilmemesine rağmen sigaralar tütüyor, kumar oynanıyordu. Ancak bu kumar masalarında bir kavga dönmüyordu, medeni diyebileceğim bir şekilde sakince oyunlarını oynuyorlardı. En çok dikkatimi çekense, iki adamın sadece el işaretleri ile iletişim kurmalarıydı. Aralarında kullandıkları bir şifreleme olmalıydı. Bu konuya çok dikkat edemeden, Asgansoz'un bir masaya yönlendirmesiyle dikkatimi ona verdim.

Asgansoz iki bira söyledikten sonra, bana asıl soruyu sordu. Bana sorduğu soru, ne teklif ettiğim konusunda emindim. Vereceğim cevabı düşünmeme bile gerek yoktu. "Teklifim mi?" Dedikten sonra ciddi bir ses tonuyla konuşmama devam ettim. "Hayatımı. İşin sonunda, hayatımı teklif ediyorum." Bu noktada idrak etmesi için biraz zaman tanıdım Asgansoz'a. Zira verdiğim cevabı ciddiye alması gerekiyordu, bu yüzden ona belirli bir süre tanıdım. Ardından tekrardan söze girdim. Henüz onun konuşma zamanı değil.

"Bildiğim birkaç bilgi var, tahmin edersin ki sana söyleyebilecek durumda değilim. Bazı ipuçları verebilirim, Mavi Yıldız, Kraliyet ve ülkeler tarafından saklanan gerçekler gibi. Bu sebeple, kaderimin iplerini elime almak için bir yola çıktım. Kaderimi kendim yönetebilmem için. Ancak elimdeki bilgiler haricinde bir sürü eksiğim var, aynı zamanda ulaşmam gereken bir malzeme var. Bu malzemeye ulaştığımda, kaderimizde neler olacağını beklemek yerine, harekete geçeceğim. Tüm insanlık için. Bana bu gücü verecek materyali kullanma karşılığında, hayatımı teklif ediyorum. Eninde sonunda, o malzemeyle birlikte benim de yok olmam gerekebilir. Yok olmaya hazırım. Benim teklifim budur. Seni tatmin ettiyse, seni dinlemek isterim."

Dikkatli bir şekilde Asgansoz'u beklemeye başladım. Ağzından çıkacak kelimeleri oldukça merak ediyordum.

Akşam vizeden çıktığımda yazacağım.