"Ey, Dushuma milleti.
İntikam günü gelmiştir.
Bizi kolaylıkla yenebileceklerini sanıyorlar.
Tüm Dushuma vatandaşları meşalelerini alıp Nyakusto şehrini basmalı.
Bu akşam saldırıyoruz."

Dusha Krallığı tarihinde krallığın bu sözlerin ardından kurulduğu söylenir. Aduri Gupuha’nın yaptıkları günümüzde iyi veya kötü olduğu kanısıyla tartışılır bile olsa sonuç olarak tüm beyliklerin birleşip yepyeni bir krallığın yolunda ilerlemiş olmalarını sağlamıştır. Aduri Gupuha, sadece yüzyıllar boyunca sürmüş olan bir kraliyet geleneğini başlatmamış, aynı zamanda yoksulluk içinde yaşayan Dushuma milletlerini bir araya getirmiş ve onlara yaşayabilecekleri büyük ve güçlü bir ülke bahşetmiştir. Aduri Gupuha, yaptıkları iyi veya kötü olsun, sonsuza dek Dusha Krallığı tarafından sevilecek, sayılacak ve anılacaktır.

Sabahın 7’sinde uyanıp kendinize göre kahvaltınızı edip hazırlandıktan sonra teşkilat merkezine geliyor ve kısa bir muhabbetin ardından yürüyüşün başlayacağı yere doğru yola çıkıyorsunuz. Bindiğiniz siyah beyaz Pakt armalı polis arabasının geniş camlarından içeri giren yoğun rüzgar yüzünüze vururken günün anlam ve önemini aklınızdan çıkaramıyorsunuz. Arabanın sürücüsü size başpolis ve komiserinizle yürüyüş bölgesinde tanışacağınızı söylüyor. Kısa süreliğine aranızda muhabbet ettikten sonra yürüyüş bölgesine varıyor ve arabadan iniyorsunuz. Arabadan indiğiniz anda müzik sesleri kulağınıza geliyor. Sağ tarafınızda tunge çalıp eğlenen bir grup genç, sol tarafınızda her tarafı Dusha bayraklarıyla süsleyen çocuklar, önünüzde ise yürümeyi bekleyen ve gülüp eğlenen devasa bir grup insan görüyorsunuz.

Tam olarak nereye gitmeniz gerektiğini kavramaya çalışırken iri yarı bir adamın size doğru yaklaştığını görüyorsunuz. Saçında hem siyah hem beyaz teller olan adamın en dikkat çeken tarafı giydiği siyah-kırmızı, absürt ve devasa zırh oluyor. Önce Hae’ye doğru yaklaşan adam bir anda Hae’nin kafasına sarılıyor ve “Hobaaaa gençler, nasılız?!” diye bağırıyor. “Bendeniz komiseriniz Gufa Tungome! TANITIN LAN KENDİNİZİ!” Adamın sürekli olarak bağırıyor olması kulaklarınızı acıtsa da kendinizi sorusuna cevap vermek zorunda hissediyorsunuz. “Bu arada başpolisimiz sonradan gelecek, başı ağrıyormuş. NEYSE, TANITIN LAN KENDİNİZİ!”

“Önemli bir görev öncesinde rahatlamak iyi oldu. Ouff.”

Diye geçirdi içinden küvetin içinde, sabahın erken vakitlerinde sıcak su ile birlikte keyif yaparken. Henüz güneş doğmadan uyanmıştı her sabah olduğu gibi. Saçları kolları arasında, yüzünü göğsüne yaslamış Gugo’nun saçlarına karışmıştı. Uzun zaman sonrasında bu kadar güzel bir sabaha ilk kez uyanıyordu. Gugo’yu uyandırmadan, yavaş hareket ederek kendisini banyoya atmayı başarabilmişti. Yarım saat süren, keyifle dolu sıcak bir banyo sonrasında kahvaltı hazırlamanın vakti gelmişti. Hem Gugo için, hem annesi için.

Banyodan çıktığında, sabah saat 7 civarındaydı. Odasına girdiğinde, Gugo henüz yeni yeni uyanıyordu. Genç adam, yatakta uzanmaya devam eden kızın üzerine doğru uzandı, “Günaydın. Hadi uyanmaya bak, kahvaltı hazırlayacağım.” Dedi yanağından öperek. Gugo ise, yeni uyanmanın ve ayılmaya çalışmanın verdiği yorgunluk ile birlikte, tatlı iniltiler çıkararak cevap vermişti. Hae hafifçe gülümsemiş, ardından gardrobunu açmıştı. Beyaz bir tişört, siyah bir pantolon giydikten sonra babasından kalan ceketini geçirmişti üstüne. Ceketin bileklerini dirseklerinin biraz daha aşağısında kalacak şekilde kıvırmıştı. Tamamen hazırlandıktan sonra, henüz ayılamamış olan Gugo’ya döndü. “Hadi kalk güzellik, biliyorsun gitmem gereken bir görevim var. Kahvaltıyı geç yapmak istemeyiz. Hadi.” Diyerek ikna etmeye çalışmışsa da, on dakika daha uğraşmış ve sonunda kaldırmayı başarmıştı. Kucağına alarak.

Gugo, kahvaltının hazırlanışı erken saatlerde uyanmanın verdiği yorgunluk ile sadece izlemişti. Hae, zengin bir kahvaltı masası hazırlıyorken, ara sıra yaptığı baharatlı yiyecekleri zorla Gugo’nun ağzına tıkıyordu. “Annem uyanır şimdi. Güzel bir kahve yapayım üçümüze.” Dedikten sonra metal karıştırma kabını çıkarttı çekmeceden. İçinde bir miktar süt ve şeker koydu. Ardından kahvesini ısıtmaya başladı. Kahvesi yeterince ısındıktan sonra, karıştırma kabına ekledi kahveyi. İçine biraz buz koyduktan sonra, karıştırma kabının kapağını kapattı ve sol elinde çalkalamaya başladı. “Bu bir süre çalkalanırken, çikolata ezeceğim. O zaman kahve daha güzel olacak.” Çekmeceden çıkarttığı çikolatayı ezmeye başladı çalkamaya devam ederken. Beş dakika sonrasında, önünde oldukça iyi parçalanmış çikolata parçacıkları vardı. “Şimdi oldu.” Dedikten sonra karıştırma kabının kapağını açtı. Çikolataları içine ekledikten sonra karıştırmaya devam etti. Üç bardağa eşitçe dağıttığı kahvelerini masaya yerleştirirken, annesinin sesini duydu. Gugo Hae’nin suratına bakarken, “Onu alıp geleceğim.” Dedi gülümseyerek.

Annesinin olduğu odanın kapısını hafif araladıktan sonra, yatağın kenarında oturduğunu görüp içeri girdi yavaşça. Annesinin meraklı gözlerine karşılık gülümsedi ona doğru ilerlerken. Annesi, genç adamın ona yaklaştığını gördükçe gözleri büyüyordu. “Sen kimsin?” diye sorduktan sonra, Hae dizlerinin üstüne çöktü annesinin yanında. Yatağın kenarında duran komodinin üzerindeki çerçeveyi eline aldı. “Fotoğrafa bak. Buradaki ben, oğlun.” Dedikten sonra çerçeveyi annesinin eline tutuşturdu. Annesi parmaklarını çerçevenin üzerinde gezdirirken, çekmeceden biraz daha eski, babasının bulunduğu fotoğrafı aldı eline. “Bak, bu biraz daha eski bir fotoğraf. Babam burada, bende oldukça küçüğüm tabi.” Dedi gülümseyerek. Annesi iki fotoğrafa da bakıyorken, “Sen, benim oğlum musun?” diye tekrarladı. “Evet öyle. Beraber yaşıyoruz.” Derken annesinin gözlerindeki mutluluk ona mutluluk pompalıyordu. “Kahvaltıyı hazırladım, hadi gel.” Diyerek annesinin koluna girdi. Beraber yürüdüler mutfağa doğru, onu Gugo’nun karşısındaki sandalyeye oturttu.

“Bu kız kim?” diye sordu annesi. Gugo gülümseyerek söze girdi hızlıca. “Ben Gugo Nomua. Oğlunuzun kız arkadaşıyım.” Dediğinde, annesinin dudakları yukarı doğru kıvrılmaya başladı. Oğlu için mutlu olduğu gözüküyordu. “Hadi anne, sonra konuşuruz bunu. Yemeğini ye güzelce.” Dedi gülümseyerek. Kahvaltılarını güzel bir sohbet eşliğinde ettikten sonra, Adudi’nin gelmesi ile birlikte Gugo ve Hae evden çıktı. Kapının önündeyken, yolları ayrılmadan Gugo genç adama sarıldı hızla. “Bugün dikkatli ol tamam mı?” diye sorup daha sıkı sarılırken, “Tamam olacağım. Merak etme.” Cevabını alarak biraz daha rahatlatmıştı içini. Gugo okuluna doğru ilerlerken, Hae teşkilat merkezine ilerliyordu. Bugünün nasıl olacağını merak ediyordu, o kadar insanın arasında tehlikeli suç örgütlerini nasıl tespit edeceği ayrı bir merak konusuydu.

Teşkilat merkezine geldiklerinde esmer kızın sorusu karşısında kahkaha atmıştı. “İlk gün sivil geliyormuşsun, ancak sonrasında sadece pantolonun sivil olabilirmiş. Üstün illaki polis üniforması olacak, ha birde polis üniformasıyla sigara içersen anneni babanı arıyorlarmış.” Dedi dalga geçerek. Aralarındaki konuşma bitince, siyah beyaz Pakt armalı araca bindiler. Şoför, başkomiser ve komiserle orada tanışacaklarını söyledikten sonra esmer kızın cümlelerini dinlemeye başladı. “Bizi de gezdirirsin artık.” Dedi gülerek. Arabadan indikleri anda müzik sesleri kulağa gelmeye başlamıştı. Yürümeyi bekleyen grup, gülüp eğlenen insanların arasında suç örgütünü hala nasıl arayacağını düşünüyordu. İnsanları biraz daha incelemeye başlarken, iri yarı bir adamın kendilerine doğru ilerlediğini gördü. Siyah-kırmızı dev bir zırh giyen bu adam, Hae’nin kafasına sarılıp Gufa Tungome olarak tanıtmıştı kendini. Kendilerini tanıtmasını bağırdıktan sonra, başkomiserin sonradan geleceğini belirtip tekrardan bağırmıştı. Söze ilk giren, esmer kız olmuştu. Figa Ranushe.

Hae, elini bir anda adamın sırtına attıktan sonra bağırmaya başladı Gufa’yı taklit etmeye çalışarak. “BENİM ADIM HAE TUMİ. BEN ZIRH FALAN GİYMEM, BENİM ZATEN BEDENİM BAŞLI BAŞINA BİR ZIRHTIR.” Diyerek cümlelerini tamamladıktan sonra bağırmadan, hafif ciddi bir ses tonuyla birlikte tekrardan söze girdi. "Gördüğünüz gibi hanımlar, Gufa Tungome ile asker arkadaşıyız. Kendisine çok şey borçluyum. Benim hayatımı kurtardı zamanında. Bu kocaman zırhı sayesinde, bana siper oldu." Diyip boştaki eliyle zırhın karın tarafına bir iki kez vurduktan sonra, işaret parmağını uzattı beyaz tenli kadına. "NEYSE, TANIT LAN KENDİNİ!" diye avazı çıktığı kadar bağırdı, dalga geçtiğini anlaması için dilini çıkarttı ardından. Tek istediği, komiserin bu şakayı anlamasıydı. Yoksa burnu boktan çıkmayabilirdi bugün.

Komiser Gufa, Hae'nin şakasını dinledikten sonra uzun bir süre boyunca şaşkın bir ifadeyle tek tek her birinizin gözünün içine bakıyor. Ne tepki vereceğini bilmediğiniz için gözlerinizi kaçırıyor ve utanmaya başlıyorsunuz. Komiser Gufa, bir anda kulak zarınız adeta delinmiş gibi hissettiren hayvansı bir kahkaha atıyor. Kahkaha sesini 1 gün boyunca yemek verilmemiş bir gorilin haykırışlarına benzetiyorsunuz. "HOHOAOHAHAO LAN SENİN EBENİ! AHUAHNAOEH ASKER ARKADAŞI DİYOR ULAN!" Komiser Gufa çıldırmış gibi 5 dakika boyunca güldükten sonra sakinleşiyor ve gözlerini Figa'ya çeviriyor. "Kız, seni de unuttum kusura bakma. ZIRH ADAMI ÖLDÜRMEZ, YAŞATIR! SICAK İYİDİR, TERLEMEK LAZIM! Bu arada, bir daha üniformasız gelme." dedikten sonra Hera'ya dönüyor. "Hoş geldin güzel kızım. Sen delikanlı bir kıza benziyorsun." Bir anda kocaman kollarıyla her birinizi kucaklıyor ve bir çember haline getiriyor. "BAŞLIYOR MUYUZ LAN YÜRÜYÜŞE? HADİ!"

Komiser Gufa, hızlı adımlarla yürüyüşü düzenleyen insanların olduğu yere doğru ilerlemeye başlıyor ve siz de onun arkasından ilerliyorsunuz. Kısa boylu, esmer, siyah saçlı, beyaz önlüklü bir adam sizi karşılıyor. "Üniformalarınızdan tanıdım, polissiniz değil mi? Adım Metohu, bu yürüyüşü ben düzenliyorum." dedikten sonra Komiser Gufa'ya elini uzatıyor. Gufa, adamın elini öyle bir sıkıyor ki adamın acıyla inlediğini duyuyor ve gülmemek için zor duyuyorsunuz. "Kardeşim, Poshota ve Tumi seninle olsun. Yüce önderimiz Aduri Gupuha adına böyle bir yürüyüş düzenlenmesi beni duygulandırdı. TANIT LAN KENDİNİ! NERELİSİN?!" Metohu, afallıyor ve "Buralıyım efendim, Dateremi, başkent." demekle yetiniyor. "Efendim, elim-" derken Gufa hızlıca elini bırakıyor ve "Bizim başpolis nerede ulan? Gençler, Metohu abinizle iki dakika muhabbet edin de şu asalak herifi bir arayayım telsizle." diyor. Komiser kalabalıktan uzaklaştıktan sonra Metohu size dönüyor ve "Öyleyse size Aduri Gupuha'nın halkımız için önemini biraz detaylandırayım." diyor.

"Yirmi tane beylik düşünün, her biri dağılmış, her birinin kendine ait bir bayrağı var, arması var. Her biri kendi sınırlarını çizmiş ve kendi ilkeleriyle ilerliyor. Kötü görünmüyor, değil mi? Bir de şu yönden bakalım. Her biri aynı dili konuşuyor ve her biri aynı yerden geliyor. Her biri aynı milletin mensubu. Ve en kötüsü ne, biliyor musunuz? Her biri birbiriyle savaşıyor." Derin bir nefes alıp konuşmasına devam ediyor. "İçlerinden Forøhata Beyliği, başka bir millet olan Gedhilfelilerle savaşmaya başladığında galip gelemiyor ve Gedhilfe Krallığı'nın kurulmasına sebebiyet veriyor. Bununla birlikte beyliklerin gücü de azalıyor ve her biri bu durumdan olumsuz etkileniyorlar. Aduri Gupuha dediğimiz cesur yiğit, tüm bunlara isyan ediyor ve beyliklerin birleşmesi adına bir isyan başlatıyor. Bu isyan sayesinde ise tüm Dushalılar, tüm Dushuma milleti bir araya geliyor ve Dusha Krallığı'nı kuruyorlar. İşte tam olarak bu yüzden Aduri Gupuha her birimizin önderi ve bugünlere gelebilmemizi sağlayan yegane kişidir." Adamın duygulandığını sulu gözlerine baktığınızda anlayabiliyorsunuz. "Biz de yüce önderimizi onurlandırmak adına bu yürüyüşü düzenliyoruz. Umarız ki siz de bizim yaşadığımız duyguları yaşarsınız." Bir süre sessizlik olduktan sonra "Siz Aduri Gupuha hakkında ne düşünüyorsunuz?" diye soruyor ve topu size atıyor.

Hae'nin şakası, komiserin ne tepki vereceği düşünülmekten pek komik bir hal almamıştı. Komiser herkese şaşkın şaşkın bakarken, hala iyi bir tepki almayı bekliyordu Hae. Alacağı sert bir tepki bu görevden sonrasında başını ağrıtabilirdi. İçine hafif hafif korku basmaya başlarken, komiserin hayvansı kahkahasıyla hem kendine gelmiş, hemde kulak zarları yırtılacak duruma gelmişti. Kahkaha sesi kulaklarını yarmaya çalışırken, "Ehehehehe" şeklinde kendi kendine kıkırdıyordu şakasının yanlış anlaşılmadığının sevinciyle. Komiserin beş dakikalık kulak işkencesi olan kahkahasına dayanmış, ancak o zaman sakinleşmişti. Figa'dan sonrasında, Hera'ya delikanlı kız demesi biraz garibine gitmişti Hae'nin. Bunun sebebini Hera'ya sormak istiyordu aslında uygun bir vakitte. Erkeksi bir kıza benziyor olması ve bir kız olarak kendisine böyle davranılması zoruna gidiyor muydu yoksa gitmiyor muydu bunu oldukça merak ediyordu.

Komiserin ardından yürümeye başladılar insanların toplandığı yere doğru. Kısa boylu, esmer, beyaz önlüklü bir adamla karşılaştıklarında başta bu adamın doktor olduğunu düşündü. Adının Metohu olduğunu öğrendiği bu adam, ilk hatasını komisere elini uzatarak yapmıştı. Yürüyüşü düzenleyen Metohu, bu hatasının bedelini acıyla inleyerek ödemişti. Hae o anda gülmek için zor tutuyordu kendini adamı zor duruma düşürmemek için. Komiserin tekrardan bağırarak kendisini tanıtmasını istemesiyle bir anlığına arkasını dönmüş ve gülmesini durdurmak için birkaç saniye uğraşmış, tekrardan dönmüştü Metohu'ya doğru. Metohu afallayıp elini söyledikten sonra başpolisi aramak üzere gitmişti komiser. Metohu söze girmeden önce komiserin gittiğini gören Hae hızlıca söze girmiş, "Kankamın kusuruna bakma, sert bir adamdır. Askerlik arkadaşım olduğunu biliyor muydun? O koca zırhı giymeyi ona ben öğrettim. Yani kaslarımızın benzerliğinden anlamışsındır zaten." diyerek göz kırpmıştı Metohu'ya doğru.

Metohu'nun konuşmalarını dinlerken kendisine yaslanan Figa'ya karşı rahat olması için kolunu atmış, dikkatle Metohu'yu dinlemeye devam etmişti. Aduri Gupuha'nın, tüm Dusha'lıların birleşmesine sebep olan isyanını ve bu isyana olan sebebi dikkatle dinlemişti. Adamın duygulandığını görünce daha ciddi bir yüz haline bürünmüştü bilerek. Aslında o kadar duygu dolu bir şey anlattığını düşünmüyordu. Metohu'nun sözü kendilerine bırakmasının ardından, ilk söze giren Hera olmuştu. Figa'nın uyuklaması sayesinde zaten konuşmayacağı belliydi. Hera'nın konuşmasından sonra, kendisinin de böyle bir konuşma yapması gerektiğinin farkındaydı. Aduri Gupuha hakkında şuana kadar bir şey düşünmediği için, hızlıca uydurması gerekiyordu.

"Evet kadim dostum Hera'nın dediği gibi, Aduri Gupuha önemli biridir, kendisi kalbimizde yaşamaya devam etmektedir. Onu umarım büyük bir coşkuyla selamlayacağız, sizlerle birlikte bizim de duygularımız oldukça kabaracak. Onu tüm duygularımızla onurlandırmak için elimizden geleni yapacağız."

Diyerek tamamlıyordu cümlelerini, yüzüne coşku ve gururun vermiş olduğu yüz ifadesini yerleştirmeye çalışırken.

Metohu, Figa'nın uykuya dalmasıyla gergin bir yüz ifadesiyle tebessüm etse de Hae ve Hera'nın cevabını duyduktan sonra mutlu oluyor ve gözleri parlıyor. "Ülkesinin tarihini önemseyen, kendini ülkesini korumaya adamış bir grup genç. Çoktan kutsanmış gibi hissediyorum." dedikten sonra tekrardan her birinize elini uzatıyor ve sıkıyor. Figa'ya doğru elini tam uzatacakken çoktan uyumaya başladığını görüyor ve elini geri çekip diğer ikiliye doğru gülümsüyor. Arkanıza doğru bakıyor ve "Sanırım başpolisiniz geldi." diyor. Arkanıza dönüyorsunuz ve Figa da o sırada yavaş yavaş ayılıyor. Komiserinizin yanında neredeyse onun kadar uzun boylu, siyah ve kısa saçlı bir adam geliyor. Yanınıza doğru gelirken konuşmalarını duyabilmeye başlıyorsunuz. Başpolisin ağzından çıkanları duyduğunuz anda her biriniz cesaretine şok oluyorsunuz.

"Moruk, sikmişim Aduri Gupuha'yı. Ne işimiz var burada amına koyayım? Hadi bizi bırak, bu piçlerin ne işi var burada? Bir teröristi alkışlıyorlar."

Bu lafları duyan Metohu bir anda kızarıyor ve başpolise doğru hızlı ve sert adımlarla ilerliyor. Başpolisin yanında küçücük kalan Metohu, kızgın bir yüz ifadesiyle başpolise bakıp gür bir sesle konuşmaya başlıyor. "Böyle konuşmaya hakkınız yok! Siz bu ülkeye kendinizi adamış bir bireysiniz, ülkemizin değerlerini korumak sizin göreviniz! Bu saygısızlığı kesinlikle kabul etmiyor-" Başpolis, Metohu'nun sözlerini yarıda kesiyor ve eğilip sert bir yüz ifadesiyle konuşuyor. "Bücür, sikini kopartırım. Toz ol." Metohu, ürktüğünü belli etmemeye çalışarak mesafesini koruyor ve sözlerine devam ediyor. "Aduri Gupuha'yı nasıl terörist olarak görürsünüz? Çıldırdınız mı siz aca-" Başpolis, tekrar Metohu'nun sözünü yarıda kesiyor ve bağırarak konuşmaya başlıyor. "Lan pezevenk, adam direnişi başka bir milletin vatandaşlarını katlederek başlattı. Bu mu direniş? Siktirtmeyin belanızı, görevimizi zaten yapıyoruz, bırakın söylenelim." Metohu tekrar sinirlenmeye başladığında Komiser Gufa araya giriyor ve "SAKİN OLUN LAN! Yeter, millet duymasın. Sen de adamların huzurunu bozma, Refa." diyor. Başpolis, gözlerini komisere çeviriyor ve bir süre sırıttıktan sonra tekrar Metohu'ya dönüp "Yanımdaki herif kafamı koparabilecek güce sahip olmasa daha da sinirini bozardım da yapacak bir şey yok. Hadi gidin kutlayın ulu yüce mis mükemmel parlak liderinizi." diyor. Metohu, arkasına dönüp hızlı adımlarla oradan uzaklaşıyor. Başpolis yanınıza geliyor ve her birinizi selamlayıp "Selamlar, Refa ben. Refa Egudamuhi. Kaytaralım mı?" diyor.




Komiser Gufa "Nereye kaytarıyorsunuz ulan?! Yürüyüş iki dakika sonra başlayacak. Hadi düşün önüme." dedikten sonra yürümenizi bekliyor ve siz de Başpolis Refa'nın ardından yürümeye başlıyorsunuz. Gerginlik ve kavga ihtimaliyle başlamış olan yolculuk yürüyüşün başlamasıyla bir anda şen şakrak bir hal alıyor. Yürüyen insanların attığı "Çok yaşa Aduri Gupuha!" sloganını ve çalınan geleneksel Dusha müziklerini bir arada işitiyorsunuz. Yürüyüşü düzenleyenlerle birlikte yürürken arada bir Metohu'yu görüyorsunuz ve solgun bir yüz ifadesine büründüğünü fark ediyorsunuz. Yürüyüş yaklaşık 10 dakika boyunca ilerledikten sonra geniş bir sokakta duruyor ve Metohu yüksek bir yere çıkıyor. "Yüce Dushalılara sesleniyorum, bugün burada olduğunuz için her birinize teşekkür ederim!" Kalabalık deli gibi alkış tutuyor ve ıslık çalanların sesi kulağınızı acıtacak kadar artıyor. "Bugün içimizde, Aduri Gupuha'nın önemini anlamayan, hatta Aduri Gupuha'ya terörist diyen bir şerefsiz var!" Bir anda Başpolis Refa'nın gözleri fal taşı gibi açılıyor. Komiser Gufa, öfke içinde sahneye doğru ilerlemeye başlıyor. Metohu, konuşmasına devam ediyor. "O adamı linç etmek hepimizin hakkıdır. Kendisi tam olarak şurada!" Metohu, eliyle Başpolis Refa'yı gösteriyor ve bir anda kalabalık sinirli bir şekilde size dönüyor. Komiser, sahneye doğru ilerlerken Başpolis Refa da sizin yanınızda tek tek her birinizin gözüne bakıyor. "Gençler, kaçın." Başpolis Refa bir anda kalabalığın ters yönüne doğru hızlıca koşmaya başlıyor ve kalabalık da arkasından ilerliyor. Metohu ise her birinin ters yönüne doğru koşmaya başlıyor ve Komiser Gufa onun arkasından ilerliyor. Siz ise ortada kalıyor ve kimi takip edeceğinize karar vermeye çalışıyorsunuz.