Bugün büyük gün! Acemi bir polis olmana karşın ülkenin başkanına korumalık yapacaksın. Büyük bir sorumluluk ama kararlılık ile teşkilata doğru ilerliyorsun. Seni önce başpolis memuru karşılıyor. “Günaydın, memur. Ben başpolis Ag Chüimimuta. Tam vaktinde geldin. İçeri geçelim. Komiser bizi bekliyor.” Başpolisin sözleri üstüne içeri geçiyorsunuz ve toplantı odasına giriyorsunuz. Komiseri bir ileri bir geri kafası eğik bir şekilde hızlı hızlı yürürken buluyorsun. Senin geldiğini fark edince eliyle oturmanı işaret ediyor. Sen oturduktan sonra da kendi oturuyor ve direkt söze giriyor. “Lafı fazla uzatmayacağım. Ben komiser Debet Elütam. Acemi bir polis memuru olmana karşın başkanın korumalığını yapacaksın. Başarısızlığın neye yol açacağını, bu yüzden asla başarısızlığa yer olmadığını çok iyi biliyorsun. Senle beraber birçok koruma olacak fakat başkana en yakın sen olacaksın. Sorumluluğunu yerine getirirsen ne âlâ fakat getiremezsen…” Komiser bir süre garip bir surat ifadesi ile sana bakıyor. Birkaç dakika sonra başpolisin ona bir bardak su koyması ile bakışları düzeliyor ve tek seferde suyu bitiriyor. “Yola çıkıyoruz.” demekle yetiniyor komiser. Arabaya atlayıp başkanlık binasına varıyorsunuz.
Başkan Lüke Jekot ağır adamlarla binadan çıkıp size doğru geliyor. Önce komiserin, sonra başpolisin, en son senin elini iyice sıkıyor ve arabaya biniyorsunuz. Yol boyunca ağır basan sessizlik başkanı rahatsız ediyor ve sana “Söyle bakalım delikanlı, hâlin hatırın yerinde mi? Bir sorunun yoktur umarım.” diye soruyor. Önce komiser ve başpolise bakıyorsun onlardan vücut dili ile onay alınca başkana karşılık veriyorsun.

Konuya devam edecek olan EA Jekot, yaşamış olduğu teknik arızalardan ötürü bugün devam edememektedir.