Livei daha sözlerini yeni bitirmişti ki Memur Selsei bir anda kendisini öne atarak hedef göstermişti. Genç kız, güzel polis memurunun akşam melteminde hafif hafif dalgalanan beyaz saçlarına bakakalmıştı. Ne düşünüyordu? Aklından neler geçiyordu? Livei tam öne atılıp "Hayır bu doğru değil!" diye haykıracaktı ki kralın cümlesi ile kendine geldi. "Çocuklar... Bu olayın sizinle ne alakası var?" Çocuklar... mı? Livei derin bir oh çektikten sonra sitemkar gözlerle Memur Selsei'ye baktı. Ancak itiraf etmeliydi ki kızın cesareti ve fedakarlığı onu çok etkilemişti. Daha önce kimse Livei için böyle bir davranışta bulunmamıştı. Her şey bittikten sonra bu kız ile daha yakın arkadaş olması gerektiğini aklına kazıdı.

Livei kendi dünyasına öyle bir dalmıştı ki bir süre etrafında olan bitenlere odaklanamamıştı. Tek emin olduğu şey kralın Smidalmunst ailesinden baloyu terk etmelerini rica etmesiydi. Baba ve oğlunu arabalarına binip gözden kaybolana değin takip etmişti. "Umarım arabanız çukura saplanır." diye beddua etmekten kendisini alamadı. İki saniye sonra bu düşüncesinden dolayı çok utandı ve gözlerini başka yöne kaydırdı. Memur Krishodz ve Memur Yantodz'un, Frip ile birlikte yanlarına doğru gelmekte olduklarını fark etti. Üçünün de gözlerindeki dehşete düşmüş ifadeden bir şeylerin kötü gitmekte olduğunu anlamıştı Livei. Anlaşılan bu gece kimseye huzur yoktu. Tam bir olay bitti derken diğeri başlıyordu. Belki de tüm polis memurları olarak topluca kurşun döktürmeleri gerekiyordu. Bu bedbahtlığın başka bir açıklaması olamazdı zira.

Memur Krishodz bir cinayete tanık olmuştu ve korumalığını yaptığı kişi kayıptı. Ayrıca bir de polisler tarafından yakalanan şüpheli bir kadın mevcuttu. Öldürülen kişinin katili hala buralardaydı ve onu yakalamaları gerekiyordu. Kral da dahil olmak üzere herkesin yüreğine bir rahatsızlık oturmuş olacaktı ki ortam oldukça kasvetli bir tona bürünmüştü. Kral Deith, telsizi kullanarak Komiser Yots'a haber vermişti ve tam genç polis memurlarına şüphelendiği bir kişinin varlığından söz ederken şiddetli bir patlama sesi ile yerlerinden irkilmişlerdi. Livei kalp atışlarının gittikçe hızlandığını ve soluk alışverişinin sıklaştığını hissediyordu. Hayatında ilk kez adrenalini bu kadar derinden hissediyordu. "Demek ölüm ve yaşam arasındaki ince çizgide duruyor olmak böyle bir duyguymuş." diye düşündü kendi kendine. Bir polis memuru olmanın gerçek yükünü tam anlamıyla omuzlarında hissedebiliyordu.

Patlamanın ardından bütün saray çığlık sesleri ile dolup taşmıştı. Soylular peşi sıra balo salonunu terk ediyor ve etrafa kaçışıyorlardı. Livei aralarında ağlayanları ve dua edenleri seçebiliyordu. Bu sadece onun için bir ilk değil, buradaki çoğu insan için bir ilkti. Havadaki duman kokusunu ciğerlerine çekti. Zihninin berraklığını kaybetmesinden korkuyordu. Tekrar aynı hatayı yapamazdı, bir başkasının onun için kendini kurban etmesine izin veremezdi. Güçlü olmak zorundaydı. Kral Deith saraya girmişti, Komiser Yots yanlarındaydı. Bunu yapan kesinlikle içeriden birisiydi çünkü tüm arabalar tek tek kontrol edilmişti. Kaşla göz arasında birisi bir arabaya patlayıcı yerleştirmişti. Bütün bu soyluların toplandığı balo onun için eşsiz bir fırsat olmuştu. Livei öfkeyle dişlerini gıcırdattı.

Derken sinek vızıltısına benzer bir ses duyuldu. Memur Krishodz'un kulağının hemen yanından minik, gümüşi bir varlık büyük bir hızla geçmişti. Bu bir mermiydi ve bir kurşun kullanıcısının parmaklarından çıktığı su götürmez bir gerçekti. Kendini ayan beyan gösteren kurşun kullanıcısı yaşlı adam, memurun ölmesi gerektiği ile ilgili bir şeyler söyledikten sonra Başpolis Memuru Frip peşlerinden gelmelerini emretmişti. Kıvılcım attığı anda adama darbe indirmeleri gerekiyordu. Livei kendini örümcek ağı stilini kullanmaya hazırladı. Uygun bir mesafe yakaladığında ağlarını atacak ve adamın kaçmasını engelleyecekti. Ancak Livei'nin tek görebildiği şey suratına doğru ilerlemekte olan bir kurşun mermisiydi. Frip'in kıvılcımı ile şaşalayan adamın oluşturduğu kurşun hedefini şaşırmıştı ve genç kıza doğru ilerliyordu. "Ben az önce kurşun döktürmekle ilgili... şaka yapmıştım halbuki..." Birkaç salisesi vardı. Bu durumdan nasıl kurtulabilirdi? Patlama stili? Su dökmesi gerektiği için vakti yetmeyecekti. Örümcek ağı ile kurşunu durdurmak? Boşuna bir çaba. Durduramazdı. Yeterli zamanı yoktu. Elinden gelen tek şey, bugün hiç var olamayan ve onu ziyaret etmemeye kararlı şansına güvenmekti. Kurşundan gelecek hasarı en aza indirmek için kendini hızla yere atacaktı ve gözlerini kapayacaktı. Ölmeden önce göreceği son sahne bu olmamalıydı. Belki çiftliği düşünebilirdi. Annesini, babasını... Evet, onları gerçekten çok özlemişti.

Başına aldığını hissettiği sert bir darbeyle yere yığılmıştı genç kız. "Kurşun bu kadar ağır bir şey miymiş?" diye düşünmekten kendini alamadı. Muhtemelen şimdi alnından oluk oluk kanlar akıyordu, kafasında kocaman bir delik oluşmuştu, Meinsu başına gelmiş onu sarsarak uyandırmaya çalışıyordu. Gözleri kapalıyken onun sesini duymuştu en son. Genç kızın adını haykırmıştı. Ahhh, evet. Ölüm... Ölmek böyle bir şey olmalıydı herhalde. Gerçi genç kız başındaki şiddetli ağrı dışında pek de ölüyor gibi hissetmiyordu gerçi. Daha önce hiç ölmediği için nasıl bir his yaşaması gerektiğinden emin değildi. Elini yavaşça alnına götürdü, kan yoktu. Gözlerini korkarak araladı. Hafif bulanık görüyordu. Başpolis Memuru Frip'in mermiyi sıkan yaşlı adam olduğunu düşündüğü birisinin üstüne atladığını seçebiliyordu. Adamın attığı çığlıklara bakılırsa epeyce canı yanmıştı. Polisler adamı yakalayıp götürürlerken Frip'in kendisine doğru yaklaşmakta olduğunu fark etti. Bir elini kendisine doğru uzatarak genç kızı destekleyip ayağa kaldırmıştı. Livei hala neler olduğunu tam olarak çözememenin şaşkınlığını yaşıyordu. Başını hafifçe sağa doğru çevirdiğinde Memur Selsei'yi fark etti. Kolu sert ve parlak bir cisimle kaplanmıştı. Bu cisim yavaşça çözünürken Livei'yi öldürmüş olması gereken kurşun da yere düşmüştü. "Ahh, elmas demek ha?" Livei'nin başı o kadar dönüyordu ki kendisini adeta sarhoş gibi hissediyordu. Meinsu Selsei onun önüne atlamış, kalkan olmuş ve hayatını kurtarmıştı. Genç kız gözlerinin istemsizce dolduğunu hissetti. Birisinin onun için kendisini feda etmesi hem utanç hem de gurur vericiydi. Frip telsiziyle Komiser'e haber verirken Livei yavaşça Meinsu'nun yanına yaklaşmış ve dolu dolu olmuş gözlerini ondan saklayarak sıkıca sarılmıştı. Kızın boyu o kadar uzundu ki Livei bütün suratını onun göğüslerine gömebiliyordu. Ağlamamak için kendini zor tutan bir ses tonuyla "Teşekkür ederim." diyebildi. Boğazına kocaman bir yumru oturmuştu adeta. Bu Livei'nin ömrü boyunca unutmayacağı bir tecrübeydi. Kıza birkaç dakika boyunca sarıldıktan sonra gözlerinden akan iki damla yaşı silerek gülümsedi. "Baksana, bütün bunlar bittikten sonra seninle kız kıza içmeye gidelim diyorum. Ne dersin?"

Livei hem duygusal hem fiziksel olarak kendini toparladıktan sonra Komiser Yots yanlarına gelmişti ve ekipçe Kral Deith'in odasına doğru ilerlemişlerdi. Kral Deith yaptıkları iyi iş için onları tebrik ederken bir kişilik kayıptan duyduğu üzüntüyü de hafif sitemkar sözlerle cümlesine yedirmişti. Livei yanaklarının utançtan kıpkırmızı kesilmesine engel olamadı. İlk göreviydi ve bu görevde çok da başarılı olamadığını hissediyordu. Kendini gösterememişti, hiçbir şey yapamamıştı ve az kalsın hayatını kaybedecekti. Yine de tüm bu olanların ona büyük bir tecrübe olduğunu hissediyordu. Hayatında ilk kez birisi onu düşünmüştü. Livei bu insanı kaybetmek istemediğine karar verdi. Aralarında hiçbir yakınlık, hiçbir çıkar ilişkisi olmamasına rağmen kendini tehlikeye atan bu beyaz saçlı kıza ömür boyu daha yakın olmak istiyordu. Bundan sonraki görevlerinde eğer onunla yine takım olabilirse, onu hayatı pahasına koruyacaktı. Bunu yapacağına dair kendine söz verdi.

Kral Deith ekibin önüne birtakım evraklar getirmişti. Bu olayın nasıl iki rakip firma arasındaki kıskançlıktan doğduğunu ve baloya babası adına katılmış olan masum bir kızcağızın nasıl boşu boşuna öldüğünü onlara anlattı. Livei tüm bunları dinledikçe kanının donduğunu hissediyordu. Para hırsı bu insanların gözünü nasıl bürümüştü ki cinayet işleyecek kıvama gelmişlerdi. Neyse ki bu cani herif yakalanmıştı ve daha fazla insanın canını yakamayacaktı. Acaba Bay Kwesh'in kızından başka mirasçısı var mıydı? Eğer yoksa şirketleri zora düşmüş olmayacak mıydı? Livei zihninden bu düşünceler geçerken Kral Deith'in sorusu ile irkilmişti. Bu ölüm nasıl engellenebilirdi? "Korumalığını yaptığımız kişileri gözümüzün önünden ayırmamamız gerekiyordu. Her ne olursa olsun, yalnız kalmalarına izin vermemeliydik. Hatta balodaki herkesi çok sıkı gözlemlemeliydik. En ufak şüphelendiğimiz durumu üstlerimize ve diğer polis arkadaşlara bildirmeliydik. Daha organize olmalıydık." Livei bunları söylerken yüzü düşmüştü. Yine, görevini layığıyla yapamadığı düşünceleri zihnini meşgul etmeye başlamıştı.