İş arkadaşların sana şaşkın gözlerle bakarken orta yaşlı kadının hiçbir şey söylemeden odadan çıkıp hızlı adımlarla mağazayı terk etmesini izliyorsun. Sessizlik odayı kaplıyor ve iş arkadaşlarından biri sana doğru yürümeye başlıyor. Henüz ağzını açıp konuşamadan bir kapı sesi duyuyorsun. Ehi, odasından çıkıyor ve "N'oluyor burada yahu?" diyor. En yakınında olan iş arkadaşın Ehi'ye ne yaptığını olduğu gibi anlatıyor ve Ehi, hiç beklemeden seni odasına çağırıyor. Odaya giriyorsunuz, karşısına oturmanı rica ediyor ve seninle konuşmaya başlıyor. "Canım benim, ne yaşadığını anladım ama neden bağırarak odadan çıkıp tüm müşterilerin ortasında olay yaratıyorsun? Ayıp değil mi? Burada bir mağaza işletmeye çalışıyoruz ve skandallardan uzak durmamız lazım." dedikten sonra bir sigara yakıyor, sana da uzatıyor ve "Lütfen mantıklı bir açıklaman olsun, yoksa seninle yollarımızı ne yazık ki ayırmamız gerekecek tatlım ya." diyerek sözü sana bırakıyor.

Evet, sayın seyirciler, yanımızda tacize uğradığı için mağazayı altüst eden Eithratsei bulunuyor. Daha ilk günden işinden olma tehlikesi altında ve tacizci kadının elini kollunu sallayarak gitmesine karşın kurbanımızdan açıklama yapması bekleniyor. Şimdi kendisini dinleyeceğiz.

Ne oluyor lan burada? Ben niye buradayım lan? Bana tecavüz eden kadının peşinden niye gitmiyorsunuz? Gerizekalı mısınız siz? Ben niye sorguya çekiliyorum? Beni niye işten çıkarmakla tehdit ediyorsunuz? Ben ne yaptım lan? Ulan, o kadar sevindik, cennet dedik, mal mal konuşma yapıyorsunuz bana. Akli dengemi yitiriyordum. Size ne dememi bekliyorsunuz? Ne yapsaydım daha iyi olacaktı?

Eithratsei, iç dünyasını isyan fırtınaları koparırken bir yandan da kendine hakim olup bir cevap düşünmeye çalışıyordu. İçinde bulunduğu durum onu kargaşaya sürüklemişti. Onun gözünde suçlu olan kadın yürüyerek uzaklaşırken kurban olan kendisi sorguya tutuluyordu. Ne kadar saçma? Niye suçlunun peşinde değildiler? Niye anında örtbas muhabbeti dönüyordu? Eihtratsei bu saçmalığı asla kaldıramaz! Adalet her şeyden üstün olmak zorunda! Onlar bir şey yapmayacaksa, Eithratsei yapacak!

"Ben tecavüze uğradım ve kalkıp beni kovmakla mı tehdit ediyorsunuz? Bana tecavüz eden kadın elini kolunu sallayarak uzaklaşıyor şu an ve siz kadını durdurup polisi arayacağınıza beni kenara çekip örtbas yoluna gidiyorsunuz. Ben acemi de olsa bir Gedhilfe polisiyim. Teşkilattan gelecek emir ile işe başlamayı bekleyen bir adalet görevlisiyim. Şimdi, ya teşkilatı arayın ya da bizzat ben teşkilata gidip ihbarda bulunacağım. Biz boş boş konuşurken kadın çoktan sırra kadem basmıştır zaten. Şimdi peşinden gitsem bile bulamam onu."

Kadın sana şaşkın bir yüz ifadesiyle bakıyor ve söylediklerini iş teşkilata gelince daha dikkatli dinlemeye başlıyor. Tüm söylediklerine karşılık olarak derin bir nefes aldıktan sonra "Sen gerçekten teşkilatın bu konuyu umursayacağını mı sanıyorsun? Polis olduğun için üstüne dururlar diye mi düşünüyorsun? Bu her gün, her yerde yaşanıyor canım. Sen kendi küçük hayal dünyanda yaşamaya devam et, kıtamız böyle işlemiyor. Şimdi çık git buradan." diyor ve masaya sertçe vurup kapıyı gösteriyor. Önce odadan, sonra da mağazadan çıkıyor ve birkaç gün önce başladığın yolun ilk adımına geri dönmüş oluyorsun. Buradan sonrasının ne olacağı sana kalmış gibi görünüyor. Etrafta başka dükkanlar da var, değil mi?

Ciğeri beş para etmez aşağılık beyin! Bu ne denli çarpık bir zihniyet? Aydınlık nasıl bu kadar kolay, bu kadar çabuk kararabiliyor? AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!

Eithratsei, yaşadığı olumsuz deneyimin ve yalnız bırakılmanın, hatta paçavra gibi kenara atılmanın verdiği öfke, umutsuzluk ve delilik ile baş etmeye çalışırken ancak kafasının içinde kendi kendine konuşarak ve kurgulara kapılarak rahatlayabiliyor. Yıkılmış zihnini ancak bundan sonra tekrar inşa edip yoluna devam edebilir. Yine de bugünün onda kalıcı bir etki bırakacağını çok iyi biliyor. Bu farkındalığı şimdilik kenara atıyor ve kafasını göğe kaldırıp mavi beyaz manzarayı gözlerine dolduruyor. Soğuk havayı ciğerlerine dolduruyor ve verdiği nefesle en başa dönüyor.

Bugün güzel bir gün, Eithratsei! Güzel yurdumun güzel insanları toplumun işleyen çarkları olmak adına çalışırken senin yan gelip yatman yakışık almaz, değil mi? Hmmm, neden silah dükkanına girmiyorsun? Sonuçta, geleceğin polis memurusun. Bu alana aşina olman gerek. İnsanoğlu doğaya ve kendisine karşı üstünlüğü silahla kazandı. Kesinlikle değerlendirilmesi gereken bir nokta! İleri marş!

İyi günler diliyorum, efendim. Acaba bana verebileceğiniz bir iş var mıdır? İşe alım yapıyor musunuz?

Silah dükkanına giriyorsun ve karşında pala bıyıklı, gür saçlı bir amca buluyorsun. Amca, işe alım sorusuna karşılık olarak duvarda asılı olan gürzlerden birini eline alıyor ve "Silahlarla bir olmak nedir bilir misin yeğen?" diye soruyor. Gürzü masaya vuruyor ve odun masa çatlıyor. Refleks ile irkiliyor ve geriye doğru çekiliyorsun. "Bir silahçı olmak için silahların tarihini, doğasını ve kültürünü anlamak gerek yeğen." Elindeki gürzü tekrardan duvara asıyor ve karşına geçip omzuna dokunuyor. "Birbirimizi kandırmayalım yeğen, ne kadar istiyorsun?" diyor. Gözlerinin içine sert bir yüz ifadesiyle bakıyor ve bir kere bile göz kırpmıyor. "Ve zamanının büyük bir kısmını buna harcamaya hazır mısın yeğen, yarı zamanlı çalışacaksan her bir saatini doldururum bak." diyor boğazını temizledikten sonra çizgisini hiç bozmadan gözlerine bakmaya devam ediyor.