Friks

Masada oldukça gergin bir konu konuşuluyordu ancak Livei'nin keyfi oldukça yerindeydi. Sebebi ülke kralı bay çokbilmişi haksız çıkarmış olması mıydı, desteklediği örgütün fazla iyi niyetli oluşuyla savunduğu değer yargılarına birebir uyum göstermesi miydi yoksa böyle önemli bir mesele konuşulurken yeni bir üye olmasına rağmen ön safhada yer alması, fikirlerinin sorulması mıydı emin değildi. Belki de hepsinin bir karışımıydı. İsmini yeni öğrendiği Friks ile Mavi arasındaki tartışmayı pür dikkat takip ediyordu. Mavi soğukkanlı bir insan olmasına rağmen Friks fazlasıyla heyecanlıydı. Masaya vuruyor, aslan gibi kükrüyor ve problemini dile getiriyordu. Pek de haklıydı sözlerinde.

Tüm bu aşamaya nasıl gelmişti? Pek değişik bir şey olmamıştı aslında. Mavi yine gizemli bir şekilde kapısında belirmiş ve onu yine birisiyle tanıştırmak istediğini söylemişti. Herkesle taksit taksit tanışmak Livei'ye yorucu gelmeye başlamış olsa bile gizli kalmaları gerektiğinin bilincinde olduğundan hayıflanamıyordu. Friks ile tam olarak yeni tanışıyor sayılmazdı. Mavi ile tanıştığı gün poker masasında gördüğü ve iğrendiği klasik Gedhilfe erkeklerinden biri olduğuna o an kanaat getirdiği yüzlerden birisiydi. Onlarla eninde sonunda tanışacağını biliyordu. Keşke diğerleri de burada olsalardı. Friks'in gerginliğini dengeleyecek birileri iyi olurdu.

Mavi'nin ona yönelmesi ile irkildi. Böyle önemli bir konuda fikrinin alınması gururunu okşamış olsa bile söyleyeceği her şey ateşi körükleyebilirdi. Üstelik bu kadar ciddi bir karar vermede sözü olacaksa her şeyi enine boyuna düşünmeliydi. "Önce bir sakin olalım. Konuşuyoruz burada." dedi Friks'e doğru gözlerini devirerek. "Bu örgütün Deinzei itibarına ne kadar zarar verdiğini anladım. Onları ortadan kaldırma işinin eksilerini ve artılarını konuşup buna göre karar vermek daha doğru olur. Ben kendi fikrimi belirteyim." Boğazını temizledikten sonra devam etti. "Sesli düşüneceğim. Çok sevgili kralımız bana terör saldırılarından ötürü Deinzei topluluğuna karşı hiçbir sempatisi kalmadığını açıkça belirtti. Kralın negatif enerjisini bu kadar çekmenin hayrımıza olmayacağı kesin. Deinzei itibarını kurtarmak için bu örgütü yok etmek mantıklı olabilir. Ki aynı duyguları taşısak ve aynı amaca doğru ilerlesek bile yöntemlerimiz farklı olduğundan ötürü çıkar çatışmaları yaşayabiliriz ve bu da bir şekilde birbirimize düşmemize sebep olabilir." Bir süre durduktan sonra başını öne eğdi. "Ancak bu uğurda kendi adamlarımızı kaybedebiliriz. Kendi amaçlarımıza zarar verebiliriz. Geri dönülmez yaralar alabiliriz. Daha da kötüsü, onlara karşı kaybedip yok edilebiliriz. Ya da kazanabiliriz ancak kralı ve halkı niyetimizin farklı olduğuna ikna etmekte başarısız olabiliriz. Üstelik Deinzei topluluğu zaten bir avuç insan kadar kalmışken birbirlerini yok etmeleri bana çok acıklı geliyor." Sesli düşünmeye devam etti. "Ancak bir şey yapmadan beklersek de yine ilk dediğim çıkar çatışmalarını yaşayıp yine bir şekilde savaşmak durumunda kalabiliriz. Malumu ertelemek gibi olur. Hatta o kadar beklemek bizi dezavantajlı konuma da sokabilir." Mavi'ye yöneldi. "Saldırmak mantıklı gibi dursa da böyle bir kararda net bir fikir belirtmek bana zor geliyor. Bizim adamlarımız toplamda kaç kişi? Ne kadar güçlüler? Karşı taraf kaç kişi? Ne kadar güçlü? Ne gibi silahları var? Veya savaşmadan orta bir yol bulmak bu insanlarla mümkün mü? Daha önce denendi mi? Bunlar hakkında hiçbir fikrim yok."

Friks'in küfür dolu cümlelerini midesi bulanarak dinlerken başına elleriyle masaj yapmaya başladı Livei. Böyle erkeklerin etrafında olmaya alışık değildi. Kızıl renkte gördüğü her şey genç kızın migren atakları geçirmesine sebep oluyordu. Biricik Bok'u neredeydi acaba? Onu bu kızıllıktan kurtarmasına ihtiyacı vardı. Uzun siyah saçlarına gömülmek, nazikliğinde boğulmak, kokusunda kaybolmak istiyordu. Onunla Tihami'ye gitmemeyi kendisi seçmişti ancak yokluğu her geçen gün daha da ağırına gidiyordu. İlk başta örgütü ve ülkesini tercih ettiği için pişmanlık duymasa da ilerleyen her gün onda yeni "keşke"ler oluşturuyordu. Biricik Bok... Ne yapıyordu? Sağlığı yerinde miydi? Tihami'de aradığı huzuru bulabilmiş miydi? Kendine yeni bir yuva kurabilmiş miydi? Hala kendisini düşünüyor ve hatırlıyor muydu?

Kızıl Kan Cemiyeti'nin sayıca onlardan daha üstün olduğunu duymak Livei'nin baş ağrısını katlamıştı. Friks onları alt edeceklerinden o kadar emin bir şekilde konuşuyordu ki genç kız yüksek testosterona sahip bir erkek olmanın keyifli bir şey olduğunu düşünmeye başlamıştı. Şu an bu odada tek aklı başında insan olarak Mavi'ye güveniyordu. O ne derse kabul edecekti. Mavi orta yol bulmanın imkansız olduğunu söylediğinde ona inanmıştı, daha fazla açıklama dinlemesine gerek bile yoktu. Yine de dinleyecekti. Mavi'nin ayağa kalkıp odadan çıkmadan evvel garsonun omzuna dokunup bir şeyler söylediğini fark etti. Her ne söylediyse garsonun yüzünde büyük bir gülümseme oluşmuştu. Aynısını Livei'nin de duymaya ihtiyacı vardı zira gülümsemek istiyordu. Bir tebessüm uğruna takip etti genç adamı peşi sıra.

Mavi'nin anlattığı hikayeyi dinledikten sonra düşünceli bir şekilde başını eğdi. Nereye gittiklerini bilmiyordu ancak yolu değil adımlarını izliyordu. Friks haklıydı. Kararı Mavi'nin vermesi daha iyi olacaktı. "Ben kendilerine saldırmaktan yanayım Livei. Senin son kararın ne?" Şehadet vakti gelmişti öyleyse. Livei derin bir iç çekip Mavi'nin gözlerine yöneltti bakışlarını. "Sen öyle diyorsan öyle olsun Mavi." dedi pek de gönüllü olmayan bir ses tonuyla. "Ne ile karşı karşıya olduğumuzu tam olarak bilmesem de tüm gücümle size destek olmaya hazırım." diye devam ederken sağ elinin parmak ucunda minik bir kıvılcım çıkardı. Ateş stilini öğrendiğinden beridir böyle minik oyunlar yapmaya bayılıyordu. Kendisini havalı hissediyordu. Belki çakmak görevi bile görebilirdi. Örgütte herkes sigara tiryakisi olduğu için işe yarardı.

Shira

"Mekan" dedikleri yer, genç kızın örgüt üyeleri ile ilk kez buluştuğu ve küçük bir oyuna maruz kaldığı yerdi. Gittiklerinde onları sima olarak tanıdık bir yüz karşılamıştı. İsminin Shira olduğunu öğrendiği, ten ve saç rengi Dushalıları andıran bu adam da örgütün bir üyesiydi demek. Muhtemelen Gedhilfe'nin Dushalı mahalle veya köylerinden birinde doğmuştu. Livei çok fazla Dushalı arkadaşı olduğu için onların kültürüne ve yapılarına fazlasıyla hakimdi. Buralı olmayan, Deinzei ile alakası olmayan birinin neden örgüte yardım edip kendini riske attığı merakını celbetti. "Livei." diye kendini kısaca tanıtıp gülümsedi kendisine boş bakan adama doğru. Adamın onu hatırlaması ise genç kıza garip gelmişti. Örgütte kaç kişi vardı toplamda? Nasıl herkesi ve her yeni geleni tanıyabiliyorlardı? Ayrıca gerçek lider kimdi? Şu anda hapiste olanlar mı? Belki de hiç lider yoktu ve herkes eşitti? Demokrasi gibi. Mümkün olabilir miydi?

Soluklanmak ve bir yudum çay içmek için masaya geçmişlerdi. Masada o ana dek tartışılan her şeyin yeniden konuşulması Livei'nin canını sıksa da Shira'nın fikirlerini merak ettiği için bütün dikkatini yeni tanıştığı adama doğrulttu. Beklentilerinin aksine Shira hiçbir tereddüt dile getirmeden hemen başını sallamış ve Mavi ile Friks'in düşüncelerini onaylamıştı. Üstelik bununla da kalmamış, anında bir plan kurgulamış ve herkese rollerini vermişti. Emir cümleleriyle konuşsa bile ses tonunda emreden bir üslup olmaması Livei'nin hoşuna gitmişti. Bir üyeyi kaçırıp işkence etme fikri genç kızın tüylerini ürpertse de ödenmesi gereken bir bedel olduğunun farkındaydı. Sonuç olarak bu insanlar onlarca, belki de yüzlerce Gedhilfelinin ölümüne sebep olmuşlardı. Bütün planı zihninin bir köşesine kazıdıktan sonra başını sallayarak Shira'nın söylediklerini onayladı. Normalde yeni tanıştığı insanlara bu kadar çabuk güvenmezdi ancak adamın beden dili ne yaptığını iyi bildiği imajını yansıttığı için fazlasıyla güven vericiydi.

Plan onaylandıktan sonra element kullanıcısı olan herkes, takviye tüplerini kontrol etmek üzere evlerine dağılmıştı. Kalbi heyecandan küt küt atan Livei, eve nasıl kendini attığını anlamamıştı bile. Yol boyunca düşünmekten ve heyecanlanmaktan, yolda olup biten hiçbir şeye dikkatini verememişti. Hızla dolabını açtı ve onlara her görev öncesi polis merkezi tarafından verilen tüplerini kontrol etti. Dört taneydi. Cebine iliştirdiği kağıdı çıkarıp üzerinde yazan numarayı aramak üzere telefona yöneldi. "Hepsi tamam."

"Mavi'yi mi kaçırdılar?" Duydukları ona o kadar absürt gelmişti ki gerçekliği sorgulamaya başlamıştı genç kız. Shira ile telefonda konuştuktan sonra belirlenen saatte belirlenen bölgede buluşmak için Trablo meydanına gelmişti. Yolda giderken Mavi'yi de görmüştü ancak kafası fazla meşgul olacaktı ki Mavi onu fark etmemişti. Şimdi ise bütün planın bozulduğunu, Mavi'nin kaçırıldığını ve öldürülme tehdidi altında olduğunu öğreniyordu. Dyoch, Dhæcho ve şimdi de Mavi mi? Onunla arasında tam bir güven bağı kurmayı şimdiye dek başaramamış olsa da öz abisi öldürülmüş gibi sinirlenmişti tüm bu olanlara.

İçini kaplayan büyük korku ve telaş gittikçe alevlenmeye başlarken Shira'nın emirlerini zar zor takip etmişti. Polis memuru olarak yeteneklerini kullanarak planlarındaki adamı kaçırması ve karargaha getirmesi gerekiyordu. Sırf bu iş için yanına kelepçe getirmişti. Bir plan yapmalıydı. Polis gibi davranıp adamı terör suçundan tutuklayabilirdi. Üzerinde üniforması yoktu ancak sivil polis taklidi yapabilirdi belki. Ancak adamın ismini bilmiyordu ve bu durumda rolü inandırıcılığını kaybederdi.

Karşısındaki evin bahçe kapısı açıktı. Usulca oradan içeriye doğru ilerledi. Müstakil ev iki katlıydı. İkinci katta perdeleri olmayan bir odada açık olan gece lambasından içeriyi görebiliyordu. Bahçenin arkaya doğru ilerleyen bir kısmı da var gibiydi ancak şu anda orayı göremiyordu. Birinci katta sağda bulunan odanın camları açıktı. Bir an için tereddüt ettikten sonra adamın evine gizlice girmeye karar verdi. Hiç kimseye görünmemeye çalışarak açık olan cama doğru ilerleyecekti ve camdan içeriye girecekti. Sonrasında ikinci kata çıkacak, adamı yakalayacak ve etkisiz hale getirecekti. Kafasında her şey basitti ancak böyle basit mi ilerleyecekti ondan emin değildi. "Frum ve Ser beni korusun." diyerek planını gerçekleştirmek üzere açık cama doğru ilerlemeye başladı.

Girdiği karanlık odaya gözleri henüz alışamadığı için dışarıdan gelen ışığın yardımıyla etraftaki nesneleri seçebilmeye başlamıştı genç kız. Yatak odası olduğunu tahmin ettiği alanda kocaman bir oyuncak ayı gözüne çarpmıştı. Oyuncak ayı ne alakaydı? Halı ile kaplı olan odada oldukça şirin hayvanlı figürler olması genç kızın gittikçe endişelenmesine sebep oldu. Yoksa? Işıkların açılması ile yerinden sıçrayan Livei karşısında ürkek bir sincap gibi gözlerini ona diken küçük bir kız çocuğu ile karşılaştı.

"Hassiktir.

Hay sikeyim böyle işi.

Izdırabınızı, gelmişinizi, geçmişinizi..."

Friks'in neden bu kadar çok küfür ettiğini şimdi daha iyi anlamıştı. Rahatlatıyordu insanı. Acılarını ve kaygılarını azaltıyordu. Diğer odadan gelen derin horlama seslerini duyabiliyordu. Kız ağlayacak, çığlık atacak, ses çıkaracak olursa işi bitecekti. Livei çocukları severdi. Çocuklarla iyi anlaşırdı. Çocuklar da onu severlerdi. Şu anda bu absürt durumu küçük bir çocuğa nasıl açıklayabilirdi? İşaret parmağını yavaşça ağzına götürerek çocuğa sessiz olmasını işaret etti. "Şşşşş korkma." Sonra kızın yanına yaklaşarak sessizce konuşmaya başladı. "Seni korkutmak istememiştim özür dilerim. Ben kötü birisi değilim." Acilen bir yalan bulmalı ve kendisini bu durumdan kurtarmalıydı. "Ben polisim. Bak kelepçemi gördün mü? Babanın bir arkadaşıyım ve onunla görüşmem gerekiyor. Ve bu oldukça önemli bu yüzden olabildiğince gizlenerek geldim. Kötü bir şey olmayacak korkma. Sen uykuna devam et tamam mı? Herhangi bir ses duyarsan da odandan dışarı çıkma." Küçük kıza kocaman gülümseyerek ve gözlerine bakarak konuşmuştu. Herhangi bir aksilik çıkması durumunda ağlayabilirdi. Profesyonelliğini çok zor koruyordu. İçinden Shira, Friks ve alakası olmasa bile Mavi'ye sövüyordu. Adamın küçük bir kızı olduğunu biliyorlar mıydı? Onu neden tek başına yollamışlardı?