Aman Frum ve Ser'im, inanabiliyor musun? Bir anda etrafında önce Thomas, sonra da Djurat'ın güzel sokaklarında, meydanda bulunan insanlar dans etmeye başlıyorlar. Adeta Djurat toplumunun yıldızı oluyorsun. Sen şu anda sadece bir baş belası, bir kudretli ayı, kaplan maskeli pezevenk değil, aynı zamanda dağları bile delebilecek kadar güçlü bir... kişiliğe sahip olan bir adamsın. Sen adamın dibisin. Dans etmeye devam et, şarkı söylemeyi asla bırakma. Mükemmel bir insana ve kusursuz bir şarkıya da asla güvenme. Göster kendini Mabi Mabi!

Thomas, saatini kullanarak Elion'un son kayıtlarını kontrol ediyor ve onun Gedhilfe'de olduğunu belirliyor. Bu bilgiyle, hızla harekete geçiyorsunuz. Djurat'tan Gedhilfe'ye yapacağınız yolculuk için, iki ülke arasında bulunan özel ışınlanma noktalarını kullanmaya karar veriyorsunuz. Bu noktalar, şehirlerin dışında belirli bölgelerde yer alıyor ve güvenli bir ışınlanma sağlıyor. Yürüyerek bu noktalara ulaşmak için, hızlı ama dikkatli adımlar atarak, şehrin sokaklarını ve ara yollarını kullanıyorsunuz. Her adımda etrafınıza dikkatlice bakarak, olası tehlikelere karşı tetikte oluyorsunuz. Varış noktasına ulaştığınızda, Thomas'ın saatini kullanarak, Gedhilfe'deki belirlediğiniz bir ışınlanma noktasına geçiş yapıyorsunuz. Gedhilfe'de daha önce adını duymadığın bir şehre geliyorsunuz ve bomboş bir sokağın köşesinde bulunan içi kırık dökük, dışındaki camlar bile kırılmış bir dükkanın önünde duruyorsunuz. Thomas sana dönüyor ve "Monsieur, burası olması lazım. Ama içeride Elion ile birlikte bir sürü Mavi Yıldız üyesi de olmalı. Eğer hala Observer olsaydım sunuculara ulaşabilir ve kimin nerede olduğunu tespit edebilirdim. Şimdi ise sadece saatimde kayıtlı olan kişileri tespit edebiliyorum." diyor. Siz kendi kendinize konuşurken arkanızdan bir tıkırtı duyuyorsunuz.

Arkana döndüğünde karşında tanıdığın bir adam duruyor, Jüme Ulchig. Jüme, seni ve Thomas'ı karşılarında görünce, bir karışık duygu yumağı içinde konuşmaya başlıyor. "Ah, Mabi, uzun zaman oldu. Djurat'taki günlerimizden beri çok şey değişti. Senin gibi eski bir polis memurunu burada görmek şaşırtıcı demek isterdim ama yaptığın her şeyi öğrendim." Jüme'nin sesinde alaycı bir ton var. "Ve sen, Thomas, hala o saati kullanıyor musun? Ah, Dünya'nın teknolojisi sana ne kadar da iyi hizmet ediyor. Ama unutmayın, burası Gedhilfe. Burada benim kurallarım geçerli." Jüme, hızlıca yaklaşarak mor sezyum alevlerini havaya savuruyor. "Pes edin. Sizden daha güçlüyüm." Jüme'nin yüzünde bir zafer ifadesi beliriyor. Thomas ve sana saldırmaya hazırlanıyor, elleri mor alevlerle doluyor. "Artık Mavi Yıldız'ın bir üyesiyim ve sizin gibi engelleri ortadan kaldırmaktan çekinmeyeceğim." Jüme'nin bu tehditkar sözleri, gerçek bir mücadelenin başlamak üzere olduğunu işaret ediyor. Thomas senin önüne geçiyor ve "Monsieur, siz içeri girin!" diyor. Cümlesini bitirdiği anda bir silah sesi duyuyorsun ve refleks ile gözlerini kapatıyorsun. Bir anda, bir kurşun Thomas'ın göğsüne isabet ediyor. Thomas yere yığılıyor, yüzünde şaşkınlık ve acı ifadesiyle sana bakıyor. Ağzından kan süzülüyor. Thomas'ın yere düşüşüyle senin kalbin sıkışıyor, öfke ve çaresizlik içinde Jüme'ye dönüyorsun. Thomas'ın durumu ciddi, müdahale etmek için hızla ona doğru yöneliyorsun, ama Jüme hala tehlike arz ediyor. Bu durum, sadece bir mücadele değil, hayatta kalma mücadelesi haline geliyor.

Aniden gelişen olaylar karşısında, hızla Thomas'ı güvenli bir yere ışınlanması için yönlendiriyorsun. Onun güvende olduğundan emin olmak istiyorsun. Ardından, Jüme'ye yönelik hücumun başlıyor. Geiger Hayaletleri stilini kullanarak, Jüme'yi etkisiz hale getirmeye çalışıyorsun, fakat Jüme, Sezyum - Koruyucu Kalkan tekniğiyle savunmasını sağlamlaştırıyor. Mor alevlerle kaplı bu kalkan, saldırıları püskürtüyor ve seni geri itiyor. Jüme'nin saldırısına karşı Kemik Bıçakları ve Osteo-Kavrama stillerini kullanıyorsun, ancak Jüme hızla Sezyum - Sis Perdesi tekniğini devreye sokuyor. Etrafınızı sararak görüşünü engelleyen bu sis, onun konumunu belirsizleştiriyor. Saldırılarına devam etmeye çalışıyorsun, fakat Jüme'nin savunma ve karşı atakları seni sürekli olarak zor durumda bırakıyor.

Öfkenin şiddetiyle harekete geçiyorsun. Jüme'nin mor alevleri havada dans ederken, hızla ona doğru ilerliyorsun. Zihninde sadece bir hedef var: Jüme'yi etkisiz hale getirmek. Ancak Jüme de boş durmuyor. Sezyum - Bıçak Dansı tekniğini kullanarak, mor alevlerle dolu bıçakları havada parıldatıyor. Sen bu bıçaklardan birine dokunur dokunmaz, acıyla irkilirken, onlar etrafında adeta bir dans ediyor. Bir anda, sana doğru hızla ilerleyen Jüme, sinsi bir gülümsemeyle alevlerini daha da artırıyor. Ama pes etmek yok. Kurşunla saldırmanın zamanı gelmişti. Jüme, seni geri itmek için Kurşun - Ağırlıklı Bağlama tekniğini kullanıyor. Yoğun kurşun zincirleri etrafında dolaşmaya başlıyor ve senin hızını kesiyor. Yine de durmuyorsun, tüm gücünle ona doğru ilerlemeye devam ediyorsun. Nihayetinde, Jüme'ye ulaşıyor ve kellesini koparmak için elinden geleni yapıyorsun. Ama Jüme, Sezyum - Koruyucu Kalkan ile son anda seni püskürtüyor. Alevler arasında, Jüme'nin zafer dolu bakışlarına karşı, kendini bir anda yere düşmüş buluyorsun.

Jüme'nin ustalığı ve gücü karşısında, ne kadar güçlü olursan ol, onu alt etmek kolay değil. Ama bu, savaşın sonu değil. Henüz bitmedi. Savaşın kızıştığı bir anda, beklenmedik bir şey oluyor. Jüme'nin elindeki sezyum alevleri birden sönüyor ve yüzünde şaşkınlık ifadesi beliriyor. Gözlerin arasında bir anlık tereddüt beliriyor ve o anda, göğsünden vurulduğunu fark ediyorsun. Gözlerini kaldırdığında, Thomas'ı, yaralı halde ama yine de savaşa devam eden bir savaşçı gibi, Jüme'ye nişan alırken görüyorsun. Thomas, acı içinde olsa da, sana bir bakış atıyor ve "Pes etmedim." diyor. Jüme, yere düşerken, sen ve Thomas birbirinize bakıyorsunuz. Bu savaş, hala devam ediyor. Thomas'ın elindeki silah, savaşın seyrini değiştiren bir koz olarak ortaya çıkıyor.

Savaşın ortasında, bedenin üst üste kullandığın dört farklı stilden dolayı büyük bir baskı altında kalıyor. Miden bulanıyor, başın dönüyor ve burnundan kan damlıyor. Savaşın yorgunluğu ve yaralanmanın acısıyla mücadele ederken, düşmanının yerde yatışını görüyorsun. Thomas'ın son hamlesiyle savaş, beklenmedik bir şekilde sona eriyor ya da en azından duraksıyor, ama senin için mücadele hala devam ediyor. Yorgun bedenin, bu zorlu savaşın ağırlığını taşıyor ve zihnin, savaş alanının kaosundan kurtulmaya çalışıyor.Thomas'a doğru zayıf bir gülümseme atıyorsun, ama bu gülümseme arkasında saklanan acı ve yorgunluğu gizleyemiyor. Thomas istemeyerek de olsa saatini kullanarak kendini hızla ışınlıyor. Jüme'yi yerde tutmak için çok fazla vaktin yok, acilen ona ne yapmak istiyorsan harekete geçmelisin.

Zamanın kendisi sanki durmuş gibi, her şey yüreğindeki yoğun öfke ve intikam ateşiyle birleşerek, adeta bir fırtınanın ortasında dans ediyor. Jüme, yerde acı içinde kıvranırken, senin kaslarında biriken tüm güç, onun üzerine yıkılmak üzere toplanıyor. Gökyüzü kara bulutlarla dolu, sanki içindeki fırtına dış dünyaya yansıyormuş gibi. Her bir yumruk, Jüme'nin bedenine çarptığında, karanlık gücün sesi yankılanıyor. Yumruklar, hem fiziksel bir acı hem de bir adalet aracı olarak Jüme'yi esir alıyor. Yüzünde, bir yandan öfke ve intikam arzusu, diğer yandan ise acı ve yorgunluktan kaynaklanan bir matlık var. Her bir darbe, Jüme'nin hayatının sona ermesine bir adım daha yaklaştırıyor. Bu, sadece bir dövüş değil, bir kader savaşı, bir var olma mücadelesi. Jüme'nin bedeni artık vuruşlarına karşı koyamaz durumda. Son bir yumrukla, Jüme'nin bedeni sessizce yere seriliyor. Yüzünde hala o alaycı ifade var, ama artık hareketsiz. Birkaç saniye boyunca Jüme'nin cansız bedenine bakıyorsun, sonra yavaşça ayağa kalkıyorsun. Vücudundaki her kas, her sinir, her damar savaşın ağırlığını taşıyor. Gözlerinde hala savaşın ateşi yanıyor, ama içinde bir yorgunluk, bir hüzün var. Gözlerin, Thomas'ın yere düştüğü yere kayıyor ve onun hayatta olup olmadığını merak ediyorsun. Savaşın sona ermesiyle birlikte, içindeki öfke ve intikam duygusu yerini endişeye bırakıyor. Thomas'ın akıbetini öğrenmek, onu kurtarmak, şimdi tek amacın.

Jüme'nin cansız bedenine son bir bakış attıktan sonra, gözlerini saatine çeviriyorsun. Thomas'ın konumunu hızla bulmak zorundasın. Parmakların, saatin ekranı üzerinde hızla dans ediyor, her dokunuşla Thomas'a bir adım daha yaklaşıyorsun. Birkaç saniye içinde koordinatları belirleyip, ışınlanma işlemi için gerekli ayarlamaları tamamlıyorsun. Ne yaptığını tam olarak bilmiyorsun ama Thomas'tan gördüğün kadarını uygulamaya çalışıyorsun. Bir anda, etrafını saran ışık parıltılarıyla beraber, seni çevreleyen manzara değişiyor. Gözlerini açtığında, kendini yabancı bir yerde buluyorsun. Gözlerini açtığında, karşında beklenmedik bir şekilde Jükum'u buluyorsun. Onun yüzünde sana doğru ilerlerken bir şaşkınlık, ardından ise tanıdık bir sevinç ifadesi beliriyor. Jükum, seni görür görmez, hızla adım atarak seni sıkı bir kucaklamaya sarılıyor. "Mabi, şükürler olsun ki iyisin!" diye haykırıyor. Sıcaklığı ve samimiyeti, uzun süredir kaybettiğini düşündüğün bir dostluğun yeniden canlanmasını hissettiriyor. Jükum gülümseyerek "Thomas burada. Biraz dinleniyor, durumu stabil ama ihtiyacı olan tek şey biraz dinlenmek." diyor. Bu haberle rahat bir nefes alıyorsun. Jükum, seni Thomas'ın yanına götürüyor. Yol boyunca, eski günleri, maceraları ve geçmişteki olayları konuşuyorsunuz. Jükum'un sesinde eski günlerin nostaljisi ve şimdiki zamana dair bir memnuniyet duyuluyor. "Biz üçümüz ne çok şey atlattık." diyor Jükum, hafif bir gülümsemeyle.

Thomas'ın yanına vardığınızda, onu derin bir uykuda buluyorsun. Yüzünde huzurlu bir ifade var. Jükum "Onu buraya getirdim, en güvenli yer burası diye düşündüm." diye açıklıyor. Sen de hak veriyorsun, çünkü burası Jükum ile tanıştıktan sonra geldiğin ve Thomas ile ilk tanıştığın bina. Thomas'ın yavaşça nefes aldığını görünce, içinde bir rahatlama hissediyorsun. Onun güvende olduğunu bilmek, içindeki tüm endişeyi hafifletiyor. Bir anda arkandan tanıdık bir ses duyuyorsun. "Öldürmemesi için ben emir vermiştim." Arkana dönüyorsun ve karşında Vezir Elion'u görüyorsun. Pencerenin üstünde oturuyor. Gülümsüyor ve gözlerini Thomas'a çeviriyor. "Ben öldürme dedim, Jüme de hayati bir riske sokmamış kendisini. Ama siz ne yaptınız? Başarılı bir element kullanıcısını bu dünyadan sildiniz. Sizce biz mi gaddarız, siz mi?" Jükum öfke dolu gözlerle Elion'a bakıyor ve "Davetsiz misafirleri sevmem, ne yapacağız şimdi?" diye soruyor. Elion ise kısa süreliğine Jükum'a dönüyor ve "Gerçekten benim için önemli olan insanlarla konuşmak istiyorum Jükum, o kadar rahatsız olduysan sayın Mabi ile dışarıda da konuşabiliriz." diyor. Tekrardan Mabi'ye dönüyor, oturduğu yerden iniyor ve sana doğru yürümeye başlıyor. "Sen öldürdün onu Mabi. O yumrukları atarken izledim seni. Bir insanın yaşama hakkını bu kadar kolay alabilen bir insanın erdem örneği olduğuna mı inanmalıyım? Söylesene bana, neden bu savaşta farklı taraflardayız? Neden üçüncü bir taraf oluşturmak zorundasınız? Hatta Mabi, bizim tam olarak ne yapmak istediğimizi biliyor musun da bu kadar karşı çıkıyorsun? Onu söyle bana." Sana daha da yaklaşıyor. "Yoksa iğrenç, kokuşmuş, öfkeden kudurmuş ruhunun acısını bastırmak, dindirmenin tek yolu bir düşman bellemek ve o düşmanı yok etmek mi?" Biraz da olsa uzaklaşıyor ve seni dinlemeye hazırlıyor kendini. Ne diyeceksin Kudretli Ayı?

Elion gözlerinin içine bakıyor, olabildiğince ciddi bir yüz ifadesiyle "Can bağışlayan korkak bir göt olarak gitmeyi tercih ederim." diyor. "Erkeklikten uzak kalmayı, korkak, yavşak bir göt olarak kaçmayı tercih ederim." Pencereye doğru yavaşça yürüyor. "Şu an burada ölümüne dövüşürsek elde edeceğimiz sonuç belli, ikimizden biri ölecek, diğeri de sürünecek. Ben bunu istemiyorum, Mabi. Hatta spesifik olarak seni öldürmek istemiyorum. Senin ne kadar ileri gidebileceğini merak ediyorum. Yöntemlerimiz farklı olabilir, beni öldürmeyi denemek istersen karşılığını veririm, ama ben seni son ana kadar öldürmeyeceğim. Sevdiklerini teker teker elinden alacağım ve amacım uğruna senin amacına sahip olan her şeyi teker teker yok edeceğim. Bunu başarabileceğime de inanıyorum. Sen yok edeceğim son şey olacaksın. O gün gelince görüşürüz." Elion, göz açıp kapayıncaya kadar yok oluyor. Gözlerini kapayıp, derin bir nefes alıyorsun. Bir an için, bu kaosun ortasında sakinleşmeye çalışıyorsun. Önünde duran zorluklar ve tehlikeler, sana sadece güç ve azim veriyor. Şimdi, önündeki yolu net bir şekilde görüyorsun. Koruman gerekenler, yapman gerekenler... Bu savaşın sonunda, sadece senin değil, tüm Ingenium halkının kaderi belirlenecek. Bu anı, kendi amaçlarını ve değerlerini yeniden teyit etmek için kullanıyorsun.

Jükum senin yanına yaklaşıyor, yüzünde endişeli bir ifade var. "Mabi. Elion'la daha önce karşılaşmıştım. Bu kıtada çok nadir bulunan bir yeteneğe sahip. İkna gücü yüksek, karizmatik ve manipülatif bir adam. Ama en önemlisi, her zaman en büyük planı düşünüyor. Onun hedefi, her zaman büyük resmi görmek. Oyunları ve stratejileri, sadece onun bildiği bir hedefe ulaşmak için. Sana karşı olan tavrı da bunun bir parçası. Her hareketi, bir adım ileriye gitmek için. Seni, Ingenium'u ve tüm düzeni alt üst etmeye çalışıyor. Mavi Yıldız Dünya gezegenini yönetmek istiyorlar. Element kullanıcılarını normal insanlardan üstün görüyorlar ve iki gezegeni de birlikte yönetmek istiyorlar. Dünya'nın ne kadar kötü olduğunu biliyorum ama bunlar da çok farklı değiller. Bu konuda ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum." Jükum, Thomas'a bakıyor ve sana dönüp "Sen git istersen, Thomas biraz daha burada kalsa iyi olur." diyor.

Bir anda, sıradan bir odayı kaosun merkezi haline getiren bir sahne ortaya çıkıyor. Kapıdan ve camdan, ellerinde şırıngalar taşıyan Mavi Yıldız üyeleri, planlı bir baskınla içeri giriyorlar. Yaklaşık on beş kadar üye, her biri ölümüne bir kararlılıkla, şırıngaları kendi bedenlerine hızla saplıyor. Bu ilk şırınga eylemi bitmeden, ikinci bir şırınga daha çıkarıp tekrar vücutlarına saplıyorlar. Nedenini bilmiyorsun, ama nedense ne yapmaya çalıştıklarını çok iyi biliyorsun. İki arkadaşın da seninle birlikte odada. Biri baygın, biri ise etrafında gerçekleşenleri şaşkınlıkla izliyor. Kendini kurtarabilirsin. Üçüncü şırıngayı çıkarmaya hazırlanıyorlar. Anlaşılan kendilerini önemsemiyorlar, onlar için ölmek görevin bir parçası. Çok ama çok az vaktin var.

"Mabi Mabi, hadi bırak artık top oynamayı!"

Odundan yapılmış evin camından bakan Gati Chüimimuta, oğlunu sesini biraz yükselterek çağırıyor. Oğlunun aralıksız her akşam arkadaşlarıyla top oynamak için yemek vaktini geçirdiği günlük bir düzene alışmış olan Gati, oğlunu kulağından çeke çeke eve getiriyor. Detga ve Iyur da yemeğe davetliymiş bu akşam, herkes masada. Oğul da zar zor masaya oturtuluyor ve yemeğe başlanıyor. Tabii oğulun ilk dalga geçtiği şey Iyur nine oluyor. Iyur nine ise "Ben daha 20 yaşındayım, sen kimin yaşıyla dalga geçiyorsun?!" diyerek kızdığını belli ediyor. Detga dede ise muhabbete kahkahalarıyla katıyor kendini. Gati'nin kocası Elchub henüz işten dönmemiş. Geç saatlerde dönüyor, her zamanki gibi. Ama yine de sıcak, mutlu bir ortam var. Oğul bu sahneyi görüyor ve ne kadar sıcakkanlı, ne kadar içi ısıtan bir ortam olduğunu görüyor. Düşünüyor, ne kadar mutlu, huzurlu ve güvende olduğunu hissediyor. Sevdiği insanların yanı başında olduğunu bilmenin getirdiği o iç huzuru kabul ediyor, kendini huzura gömüyor ve sonsuza dek buna minnettar kalacağını hatırlatıyor kendine. Kavgacı bir çocuk, zamanı gelince fevri davranıyor, ani kararlar alabiliyor. Gerektiğinde çok tembel, gerektiğinde çok inatçı olabiliyor. Ama bir yandan da kendini olduğu gibi yansıtma konusunda herkesten, ama herkesten daha iyi. Nice trajedileri ve travmaları geride bıraktı ama hiçbir şey pes etmesine sebep olmadı. Pes etmesine sebep olabilecek bir şey var ise o da kendisinden ödün verip bir başkasını kurtarmak için olurdu. İşte oğul, böyle bir insan. İşte Kudretli Ayı, böyle bir insan. İşte Mabi Chüimimuta, böyle bir insan.

Başarılı bir şekilde önce Jükum'u, sonra Thomas'ı odadan başka bir yere yollamayı başarıyorsun. Etrafında kendini imha etmeye hazır olan Mavi Yıldız üyelerini görüyorsun. Saniyeler içinde gerçekleşecek olan bu olaylar artın gözünde ağır çekim olarak görünüyor. Bekliyorsun, bekliyorsun, ilk kıvılcım çıkana kadar bekliyorsun. Eninde sonunda çıkıyor. Herkesin teker teker parçalarına ayrıldığına tanıklık ediyorsun. Eninde sonunda sıranın sana geleceğini biliyorsun. Thomas'ın, Jükum'un, Livei'nin, Dufo'nun ve diğerlerinin yüzünü aklında canlandırıyorsun. Berrak, geleceği aydınlık yüzler hepsi. Artık bedeninin ısınmaya başladığını hissediyorsun. Gözlerini kaçınılmaza kapatıyorsun.

Gözlerini açıyorsun.

Karşında kendini görüyorsun.

Gözlerini kapatıyorsun.

Gözlerini bir laboratuvarda açıyorsun. Her yer tanımadığın teknolojik aletlerle dolu. Kimse yok. Odada kapı bile yok. Bedenini hareket ettirebiliyorsun. Ayağa kalkıyorsun.

Bir terslik var.