Son yaşanan beyin mıncıklamasının sözlük tanımı olaylardan sonra akli dengeni nasıl yitirmediğini büyük bir ilgi ile merak ediyorum ancak bunu arka plana alacağız çünkü elimizde senin için en azından daha önemli bir sorun var. Zaten yaşadıkların travmatik yan etkiler olarak sana vuracaktır. Güncel sorun bir zamanların ütopyası olan Tihami'nin acınası ve zavallı duruma düşüşü. İç savaş halkın içinden geçti; Nüfus fazlasıyla azaldı, sağ kalanlar kalıcı yaralarla yaşamak zorunda kaldı. Şu an hala gerçekleşen olaylara yorum yapıp kafa patlatabiliyor olmaları mucize. İntihar olmaması ise daha da büyük bir mucize ve bunun kaynağı, ne ilginçtir ki, ben değilim. Her neyse, senin işin vatanın. Peki, nasıl? Kıtanın en güçlü iki lideri birbirlerine savaş açtılar. Yetmedi, ateş açtılar. Yetmedi, yaralananlar ve ölenler oldu. Deith Ozaef havalı havalı konuşma kararı alıp askerlerini sürmeden önce bütün Himota ayağı kalktı ve hazırlıklara başladı. Himotalıları herkes gibi iyi tanıyorsun. Onların korkusu veya endişesi yoktur. Kendi özgür iradeleri ile kendi beyinlerini yıkama yetenekleri dehşet vericidir. Şu an Kıtasal Savaşı aratmayacak bir ordu toplanıyor Himota'da. Bu ordu, bırak Gedhilfe'yi, bütün kıtayı fetheder ve terlemez. Sadece nefes almak için durur. Vakt-i zamanında Himota'nın hızla yenilmeye başlayıp toprak kaybetmesinin tek nedeni element kullanıcısı azlığıydı. Şimdi öyle bir eksileri de yok. Himota İmparatoru Pisan Higenadon kanının üstünlüğü için her şeyi yapabilecek biri. Hİmota ulusu ise ezelden beri zafere ve şana aç. Sadece bir bahane gerekiyordu ve yerinde bir çağrı. Onlar da oldu işte. Senin hükümetin, yani Kuzey Tihami, Himota'nın tarafında yer alacak. Başka bir seçenekleri yok. Himota tarih boyunca Tihami'yi koruyup destekledi. İkiye ayrıldığınızda da size en fazla desteği onlar gösterdi. Şimdi ise bambaşka bir dünya, kişioğlu, taraf, işgal söz konusu. Himota belki de ilk defa hayalini kurduğu pozisyonda. İnsanlığın ve Kıtanın Koruyucusu ve Kurtarıcısı! Onu şu an desteklememek insanlığa ve kıtaya ihanettir! Gel gör ki, Kuzey Tihami tam olarak onları nasıl destekleyecek? Dibindeki Güney Tihami Gedhilfe Hükümeti tarafında olduğunu açıklarken! Kuzey Tihami'deki bir avuç element kullanıcısını yollarsanız acaba Güney Tihami size ne yollayacak? Çiçek mi? Yoksa, kurşun mu?!




Sana uzun ama genel olarak kısa bir zaman sonra ilk defa Kuzey Tihami Polis Teşkilatı'na ayak basıyorsun. İçeride gerginlik tahtına oturmuş, sağ kolu endişe, sol kolu korku ile yönetimi devralmış durumda. Herkes kağıt, kalem, faks, telefon ne varsa kullanıyor. Her yerden bir komut geliyor ve gidiyor. İçeri girenlerle dışarı çıkanlar ayırt edilemeyecek durumda. Davete icabet edeceğin ofisin kapısına geldiğinde üç kere tıklıyorsun kapıyı. İçeriden onay alıp giriyorsun ve sana işaret edilen koltuğa oturuyorsun. Karşında Kaman Doronteodan oturmakta. Kuzey Tihami Polis Teşkilatı Başkanı. "Çağrıma en yakın zamanda yanıt verdiğin için teşekkür ederim, asker. Önümüzdeki günlerde İkinci Kıtasal Savaş başlayacak. Kuzey Tihami olarak bu savaştan en kazançlı şekilde çıkmamız gerek. Her ne kadar Ayrılma sonucu kaynaklarımızda azalma olsa da şirketlerin neredeyse tamamı bizim tarafta kaldı. Limanların çoğu da bizde. Hiçbir ülkenin bize bodozlama dalamayacağı kadar değerliyiz ve bunu onlar da çok iyi biliyorlar. Bu yüzden, amacımız en az zararla atlatmak değil, en çok karla kazanmak. İlk hedefimiz bencilliğin daniskası olan beyinsiz köpek Endud Asgama kuduz mu, değil mi, onu öğrenmek olacak. Senin diğerleri gib Güney Tihami Sınırı'nda görev almanı istiyorum. Fazla bir şey yapmayacaksın. Sadece sınır güvenliğini sağla ve karşıyı gözlemle. Acil durumu acilen bildir. Acil bir durum yok ise devir daimi bekle ve senden sonrakilere rapor ver. Her türlü edinimi not al. Söz uçar ama yazı kalır. Bize kalıcılık gerekli. Sana ateş açılsa bile sakın ateş açma! Yaralanan ve ölen arkadaşların olsa bile sakın ateş açma! Siper al. Hepsi bu kadar. Sormak istediğin bir soru varsa çabuk ol. Tek bir hakkın var. Ondan sonra doğru sınıra!"

Senin ara vermen ile birlikte Kılıçbalığı senin olduğun yerden gözleme başlıyor. Birkaç dakikanın ardından Kalkan ile aralarında iletişim olduğundan şüpheleneceğin bir konuşma geçiyor.

"İlk siperde ne yaşadığını söylemiştin?
"Hı hıh."
"Hehehe, senden tırsmışlardı değil mi? Tihami'de senin gibisi yok sonuçta."
"Hmpf!"
"Nasıl da özgüven kasıyorsun şimdi? Hak veriyorum. Ben de savaşta en çok düşmanı öldüren olsam ve ölümcül yaralara karşın hayatta kalsam, ben de en az senin kadar özgüvenli olurdum. Yara izlerin olmasaydı, kimse inanmazdı. Çoğu bunu çirkinlik olarak görüyor ama sen gurur duyuyorsun, değil mi?"
"Hııı hııh!"
"Bence insanın iki kökenini de benimsemesi muhteşem. Bir yandan barışa ve sulara sevdalısın. Öte yandan savaştan zevk alacak kadar korkusuz ve güçlüsün."
"Hmm..."
"Oh, özür dilerim! Bana önceden bunun yanlış bir tanı olduğunu anlatmıştın. Olay savaşı sevmek değil, barış için savaşa katlanmak ve savaşa katlanmak için ona uyum sağlamak gerektiği idi, değil mi? Annenin öyle dediğini söylemiştin."

Bu tek taraflı sanılacak garip etkileşimden sonra Kalkan homurdanmaya başlayarak Kılıçbalığı'nın dikkatini karşıya çekiyor. İleride yaşlı bir amca var. Yere düşmüş olacak ki acı içinde inliyor ve bastonu uzağa yuvarlanmış. Sadece titriyor yerde. Kılıçbalığı gözlerinde acı, yüreğinde acıma ile doğruluyor ve ilerlemeye başlıyor. İlk adımını attığında Kalkan onu bileğinden tutuyor. Bakışlarının ruh delen keskinliği ses çıkarmasına bile gerek olmadığını kanıtlıyor. Kılıçbalığı güneş kadar parlak ve sıcak şekilde gülümsüyor Kalkan'a.

"Biz düşman değiliz."

Bunun üzerine Kalkan onu bırakıyor ve gitmesine izin veriyor. Kılıçbalığı tehlikenin "t" sini dahi barındırmayan bir şekilde yerde yatan muhtaca doğru yürüyor. O kadar iyimser bir şekilde hareket ediyor ki, ölümü bir o kadar acı verici oluyor. Amcaya yakın bir yerde attığı adım ile büyük bir patlama gerçekleşiyor. Yerden alevler ve dumanlar yükseliyor. Çıkan ses kulakları acıtıyor. Kılıçbalığı'ndan geriye hiçbir şey kalmıyor. Telsizler ayarlama cızırtıları ile dolarken Kalkan ayağı kalkıyor. Suratını göremiyorsun ama sıkmaktan renginin değiştiği hatta kan akmaya başladığı yumruklarını görebiliyorsun. Sen şoku atlatamadan o atlatıyor ve yürümeye başlıyor. Her bir adımı ile teninin rengi soluyor. Taa ki, ışığı yansıtarak gözleri bozacak kadar parlayan gri bir bedene bürünene kadar. Kılıçbalığı'nın öldüğü yere yaklaştığında duruyor ve var gücüyle savaş narası atarak yere vuruyor. Bunun üzerine bir seri patlama gerçekleşiyor. Geçici olarak sağır ediyorlar seni. Alevler duvar örermişçesine yan yana yükseliyorlar. Kara dumanlar önce sınırı kaplıyor, sonra da sana saldırıyorlar. Bütün sınır, hatta göz ucuyla gördüğün üzere, bütün siperler kara duman altında kalıyor. Göz gözü görmüyor. Yer ile gök sarsılıyor. Sandalyenden düştüğün gibi şok etkisi ile ayağı kalkıp etrafını kolaçan ediyorsun. Etrafındaki her şey dağılmış. Can havli ile telsizi ve radyoyu buluyorsun. Arızalanmış aygıtlardan duyuların sana dönerken şu sesler yükseliyor.

"Siper 1'den diğer siperlere! Siper 1'den diğer siperlere! Yanıt verin! Durum nedir?"
"Siper 3 konuşuyor! Ne olduğunu bilmiyoruz!
"Siper 6 konuşuyor! Çok şiddetli bir patlamadan ötürü her yer talan olmuş durumda! Hiçbir şey kalmadı!
"Frum ve Ser aşkına, o da neydi öyle? Ne böyle bir patlamaya neden olabilir?"
"Bomba mı patlattılar? Neden görmedik?
"Bu bomba olamaz! Kimse yoktu ki sınırda! uzaktan da atamazlar!
"Mayın! Tek açıklama bu olabilir! Eğer sınırda düşman askeri yoksa ve bu kadar çok patlama eş zamanlı olduysa, bu mayın demektir."
"Saçmalamayı kesin salaklar! Bu kadar fazla mayını nasıl döşeyecekler? Bu kadar çok malzemeleri olsa bile biz görmeden yapamazlar!"
"Asker haklı! Sabah gelen raporda sınırın temiz olduğu ve rutin sınır kontrolüne gerek olmadığı yazıyordu."

Anlık bir sessizlik çöktükten sonra konuşmalar devam ediyor.

"Bir dakika, sabah mı?"
"Evet, sabah ilk gelen grup bizdik. Siper 4. Geldiğimizde hava rüzgarlıydı ve siperin hemen ötesine uçmuş olan raporda bu yazıyordu."

Bir anlık sessizlik daha oluyor ve yetki komuta ile taşan bir haykırış yırtıp geçiyor o sessizliği.

"ULAN GERİZEKALILAR, RAPORLAR SABAH DEĞİL AKŞAM ALINIYOR! SİPERE DE DEĞİL KARAKOLA TESLİM EDİLİYOR! SİZ NE SİKİMDEN SÖZ EDİYORSUNUZ?!"

O sırada sonunda şimşekler çakıyor, jetonlar düşüyor ve son cümleler dökülüyor telsizlerden.

"GERİ ÇEKİLİN! HERKES SİPERLERİ TERK ETSİN! BU BİR T-"

Son cümleler bitemeden yetkilinin yaşamı bitiyor. Telsizden feryat figan çığlıklar yükseliyor. Çığlıkların kaynağı olan sayısız kan fışkırma ve et parçalanma sesleri de. O anda telsizin ve radyonun bozulup kapanıyor. Kılıçbalığı öldü. Kalkan'a ne olduğunu bilmiyorsun. Kaptan ne yapıyor hiç bilmiyorsun. Görüşün yok. Teçhizat sıfır. Sadece kınından çıkan kılıçların sesini ve etrafından gelen ayak seslerini duyuyorsun.

Sıra sende...